Konkurs nie stanowi procedury udzielenia zamówienia publicznego. Przepisy regulujące
zasady i organizację przeprowadzania konkursu zostały umiejscowione w Dziale III ustawy Pzp
– Przepisy szczególne. Art. 116 ust. 1 ustawy Pzp stanowi, że zamawiający przeprowadza
konkurs na podstawie ustalonego przez siebie regulaminu konkursu. Mając na uwadze treść
powyższego przepisu zamawiający może ukształtować treść regulaminu zgodnie z własnymi
potrzebami (z wyjątkiem minimalnych wymogów wskazanych w art. 116 ust. 2).
Na podstawie przepisu art. 112 ust. 4 ustawy Pzp do osób wykonujących czynności
w postępowaniu konkursowym, w tym członków sądu konkursowego, zastosowanie ma
przepis art. 17 ustawy Pzp. W celu ustalenia chwili złożenia przez członków sądu
konkursowego oświadczeń o braku lub istnieniu okoliczności, o których mowa w art. 17 ust. 1
ustawy należy odnieść się do sytuacji występującej w trybach otwartych udzielania zamówień
publicznych. Ustanowiony w treści art. 17 ust. 2 ustawy Pzp obowiązek nie określa wprost
terminu, w którym oświadczenie to powinno być złożone. Zasadniczo oświadczenie o braku
lub istnieniu okoliczności, o których mowa w art. 17 ust. 1 ustawy Pzp, powinno być złożone
przed podjęciem jakichkolwiek czynności w postępowaniu. Jednak, aby osoba obowiązana do
jego złożenia, mogła oświadczyć, co do określonych okoliczności, musi mieć wiedzę na temat
kręgu wykonawców. W przypadku konkursów, ostateczna lista wykonawców jest znana wraz
z upływem terminu na składanie wniosków o dopuszczenie do udziału w konkursie. Zatem
terminem właściwym dla złożenia odpowiedniego oświadczenia będzie termin złożenia
wniosków o dopuszczenie do udziału w konkursie. Natomiast oświadczenie o istnieniu
okoliczności stanowiących podstawę do wyłączenia, osoba je składająca powinna złożyć
w każdym momencie po powzięciu przez nią wiadomości o istnieniu podstaw wyłączenia.
W tym miejscu wyjaśnić należy znaczenie art. 121 ust. 3 ustawy Pzp, który nie stoi na
przeszkodzie możliwości powzięcia przez sąd konkursowy wiedzy o wykonawcach, którzy
złożyli wnioski o przystąpienie do konkursu. Przepis ten, podniesiony w licznych orzeczeniach
Krajowej Izby Odwoławczej (m. in. w wyroku KIO z dnia 17 lipca 2017 r., sygn. akt 1251/17) do
rangi zasady konkursowej, wskazuje na niedopuszczalność zapoznania się przez członków sądu
konkursowego z autorem konkretnej pracy konkursowej, która ma być przedmiotem oceny
sądu konkursowego. Oznacza to, że zamawiający (ale także wykonawcy składający konkretne
prace) zobowiązani są zapewnić pełną anonimizację prac konkursowych. Anonimizacja prac
konkursowych nie jest jednak tożsama z anonimizacją nazw wykonawców przystępujących do
konkursu.

Opinia pochodzi z Informatora Zamówień Publicznych nr1/2018, www.uzp.gov.pl