Wykluczenie z udziału w postępowaniu na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp może nastąpić tylko w przypadku, gdy podanie fałszywych informacji wynika z winy umyślnej wykonawcy. Istotne jest również powiązanie podania nieprawdziwych informacji z intencjami wykonawców (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 12 czerwca 2013 r.; sygn. akt KIO 1247/13 (art. 24 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp).
Krajowa Izba Odwoławcza podkreśliła, że z treści art. 24 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp wynika, że dla wykluczenia wykonawcy na tej podstawie wymagane jest kumulatywne zaistnienie okoliczności:
złożenie nieprawdziwych informacji przez wykonawcę,
podanie błędnych informacji miało lub może mieć wpływ na wynik postępowania.
Przepis wymaga więc ustalenia, czy podane przez wykonawcę informacje rzeczywiście i obiektywnie nie są prawdziwe. Nieprawdziwymi informacjami będą więc jakiekolwiek opisowe zdania (a więc zdania orzekające o faktach), które są niezgodne z rzeczywistością. Udowodnienie nieprawdziwości spoczywa na tym, kto ze swojego twierdzenia wywodzi skutek prawny, domagając się wykluczenia wykonawcy z postępowania. W postępowaniu odwoławczym ciężar dowodu spoczywa więc na stronie, która tego typu okoliczność podnosi. Fakt nieprawdziwości podanych przez wykonawcę informacji należy więc wykazać i udowodnić.
Jak podkreślił skład orzekający za ugruntowany i trafny należy uznać wyrażany w orzecznictwie pogląd, iż zaistnienie przesłanek wykluczenia wynikających z komentowanego przepisu powinno być udowodnione należycie. Teza ta znajduje np. potwierdzenie w wyroku Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 15 stycznia 2010 r. (sygn. akt XII Ga 420/09). Wykluczenie wykonawcy na podstawie omawianego przepisu wymaga ustalenia przesłanek wykluczenia w sposób niebudzący wątpliwości.
