Kierownik a ZP 11

Moim zdaniem nie powinien.

Apollo - Twoje pytania mnie zaskakują "in minus", ale za to Twoje odpowiedzi na pytania innych zaskakują mnie "in plus"

Nie znowu taki absur dla RIO-nam zakwestionowało brak druku ZP-11 dla kierownika, który w postępowaniu tylko i wyłącznie podpisywał umowę!
Więc pracownik może i ma trochę racji!

Fragment z opinii UZP:
"Odnosząc powyższe ustalenia do omawianego zagadnienia prawnego należy stwierdzić, iż obowiązek złożenia oświadczenia o braku lub istnieniu okoliczności stanowiących podstawę wyłączenia, o którym mowa w art. 17 ust. 2 ustawy PZP, nie dotyczy osoby podpisującej umowę w sprawie zamówienia publicznego (tak też: G. Wicik, P. Wiśniewski: op. cit., s. 133). Obowiązek złożenia takiego oświadczenia w świetle wyraźnego brzmienia przepisów art. 17 ust. 1 i 2 ustawy PZP związany jest bowiem jedynie z faktem wykonywania czynności w postępowaniu, a jak wskazano powyżej, zawarcie umowy w sprawie zamówienia publicznego nie jest czynnością w postępowaniu. Tak więc jedynie w sytuacji, gdy osoba, która reprezentowała zamawiającego przy zawarciu umowy (podpisała umowę), dokonywała czynności w postępowaniu, można uznać, iż osoba ta była zobowiązana do złożenia oświadczenia o braku lub istnieniu okoliczności stanowiących podstawę wyłączenia, o którym mowa w art. 17 ust. 2 ustawy PZP. Przy czym obowiązek ten nie jest związany z faktem podpisania umowy, lecz z faktem dokonywania czynności w postępowaniu. Z tych względów należy stwierdzić, iż osoba, która podpisała umowę, a która nie dokonywała żadnych czynności w postępowaniu, nie jest zobowiązana do złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 17 ust. 2 ustawy PZP".

Tak, ale wyłącznie wtedy, gdy wykonywał czynności w postępowaniu o udzielenie zamówienia  publicznego. Podpisanie wyłącznie umowy, zgodnie z art. 2 pkt 7a ustawy Pzp, jest czynnością nie wchodzącą w zakres postępowania - vide powyższa opinia UZP. 
Poniżej kolejny fragment przedmiotowej opinii UZP"
" Dodatkowo należy wskazać, iż celem regulacji art. 17 ust. 1 i 2 ustawy PZP jest stworzenie gwarancji zachowania przez osoby dokonujące czynności w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego bezstronności i obiektywizmu, co immanentnie wiąże się z zachowaniem zasady równego traktowania wykonawców (art. 7 ust. 1 ustawy PZP). Oznacza to, iż wynik prowadzonego postępowania nie może być uzależniony od jakichkolwiek wpływów zewnętrznych, wynikających z relacji zachodzących pomiędzy wykonawcami a osobami prowadzącymi postępowanie. Z tych względów należy uznać, iż prawidłowe stosowanie art. 17 ust. 1 i 2 ustawy PZP ma podstawowe znaczenie dla zapewnienia właściwego przebiegu postępowań o udzielenie zamówienia publicznego. Jak jednak już wskazano celem postępowania o udzielenie zamówienia publicznego jest wybór wykonawcy, który złożył najkorzystniejszą ofertę, i z którym może być zawarta umowa w sprawie zamówienia publicznego. Cel ten realizuje się już z chwilą zawiadomienia wykonawców o wyborze najkorzystniejszej oferty i zamieszczeniu stosownej informacji na stronie internetowej oraz w miejscu publicznie dostępnym w siedzibie zamawiającego (arg. z art. 92 ustawy PZP). Zawiadomienie o wyborze najkorzystniejszej oferty rozpoczyna bieg terminu do zawarcia umowy w sprawie zamówienia publicznego, o którym mowa w art. 94 ust. 1 ustawy PZP. W świetle powyższego należy stwierdzić, iż w odniesieniu do zawarcia umowy jako czynności wtórnej w stosunku do czynności wyboru najkorzystniejszej oferty odpadają przesłanki zastosowania art. 17 ust. 1 i 2 ustawy PZP, albowiem na tym etapie, z uwagi na fakt, iż wykonawca, z którym ma być zawarta umowa, jest już znany, nie występują zagrożenia, o których mowa powyżej, a które mogłyby rodzić wątpliwości co do prawidłowości wyniku postępowania".

randall5 - Przecież kierownik zamawiającego powierzajac pracownikowi wykonanie czynności zastrzeżonych do niego nie bierze udziału w przeprowadzeniu postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. Są to bowiem czynności przygotowawcze.
Oto kolejny fragment cytowanej uprzednio opinii UZP:
"Z wyraźnego brzmienia przepisów art. 17 ust. 1 i 2 ustawy PZP wynika, iż znajdują one zastosowanie do postępowania już wszczętego. Nie stosuje się ich natomiast na etapie czynności przygotowawczych, poprzedzających wszczęcie postępowania (tak też G. Wicik, P. Wiśniewski: op. cit. s. 133; podobnie: T. Czajkowski (red.): Prawo zamówień publicznych ? komentarz, wydanie III, UZP, Warszawa 2007, s. 116). W konsekwencji przepis art. 17 ust. 1 ustawy PZP nie stanowi podstawy do wyłączenia osób wykonujących czynności przygotowawcze poprzedzające wszczęcie postępowanie. Należy jednak zwrócić uwagę, że z odmienną sytuacją będziemy mieli do czynienia gdy czynności związane z przygotowaniem postępowania będą wykonywać  członkowie komisji przetargowej, wówczas  art. 17 ust. 1 i 2 ustawy PZP będzie miał zastosowanie,  nawet jeśli de facto osoby te nie będą wykonywać czynności po wszczęciu postępowania o udzielenie zamówienia (arg. z art. 20 ust. 2 ustawy PZP)".

Ja uważam że nie.

dla jasności dodam, że uważam złożenie ZP-11 przez projektanta/kosztorysanta za bzdure, niemniej czytając te opnie wniosek nasuwa się sam

masz racje:)

Witam forumowiczów;
jeśli pozwolicie to włączę się do dyskusji i podzielę się własnymi niestety na tę chwilę (sprawa w toku u RzDFP) przykrymi doświadczeniami dotyczącymi niezłożenia oświadczenia na druku ZP-11 przez kierownika jednostki, w której mam przyjemność być "zamawiaczem". W wewnętrznym regulaminie kierownik wyłączony jest z jakichkolwiek czynności oprócz podpisywania umów. Bez zbytniego rozwodzenia się powiem, że nie udało mi się przekonać pana kontrolera, mimo używania argumentów w postaci cytowanych wyżej opinii zamieszczonych na stronie UZP i nie tylko, że kierownik nie musiał składac takiego oświadczenia podpisując jedynie umowy. I właśnie czekam na rozprawę przed RzDFP. Jako ciekawostkę dodam, że ów RzDFP twierdzi, że nawet znowelizowany art. 2 ust. 7a nie wyjaśnia tej kwestii na moją korzyść twierdząc, że Ustawodawca się pomylił i lada chwila ten przepis zostanie zmieniony. Czekam więc z niepokojem na finał przed komisją orzekającą mimo, że zdaję sobie sprawę jaki będzie werdykt.

Znalazłem komentarz i numer orzeczenia GKO
Niezłożenie oświadczenia w związku z przetargiem

Niezłożenie oświadczeń, o których mowa w art. 17 ust. 2 prawa zamówień publicznych, przez osoby występujące w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego po stronie zamawiającego, stanowi samodzielny czyn naruszenia dyscypliny finansów publicznych, na podstawie art. 17 ust. 4 ustawy o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych. Mimo że przepisy nie precyzują dokładnego momentu, w którym takie oświadczenia powinny być złożone, nie ulega wątpliwości, że chodzi o okres prowadzenia postępowania o zamówienie publiczne, a nie okres po jego zakończeniu.
STAN FAKTYCZNY
Rzecznik dyscypliny finansów publicznych skierował do Regionalnej Komisji Orzekającej w B. wniosek o ukaranie pana Jarosława S., burmistrza miasta W., karą upomnienia za to, że wykonując czynności zamawiającego w trzech postępowaniach o udzielenie zamówienia publicznego, nie złożył pisemnych oświadczeń o braku lub istnieniu okoliczności skutkujących wyłączeniem go z tych postępowań.
UZASADNIENIE
Jarosław S. wniósł o uniewinnienie go od stawianych zarzutów, powołując się na następujące okoliczności:
- brak wpływu naruszenia na wynik postępowania o zamówienie publiczne;
- brak swojego zawinienia (niezłożenie oświadczeń wynikało z przeoczenia podległych mu
  pracowników),
- skuteczne złożenie stosownych oświadczeń po ujawnieniu braku podczas kontroli
  prowadzonej przez Urząd Kontroli Skarbowej.
Regionalna komisja orzekająca w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych przy RIO w B. uznała obwinionego winnym nieumyślnego naruszenia dyscypliny finansów publicznych, określonego w art. 17 ust. 4 ustawy o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych i wymierzyła mu karę upomnienia. Komisja I instancji wskazała, że przepis art. 17 ust. 4 ustawy o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych ustanawia samoistną przesłankę odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych, która nie wymaga wykazywania wpływu naruszenia na wynik postępowania o zamówienie publiczne. W jej ocenie niedopatrzenie podległego pracownika nie zwalnia z odpowiedzialności osoby, która osobiście jest zobowiązana do złożenia oświadczenia. Uznała też, że oświadczenia złożone już po udzieleniu zamówienia publicznego nie są skuteczne.
Główna Komisja Orzekająca w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych, rozpatrująca odwołanie obwinionego, podzieliła powyższe argumenty komisji orzekającej I instancji. Zaniechanie, polegające na niedopełnieniu, w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, obowiązku określonego w art. 17 ust. 2 prawa zamówień publicznych, stanowi naruszenie dyscypliny finansów publicznych na podstawie samodzielnej przesłanki określonej w art. 17 ust. 4 ustawy o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych. Późniejsze złożenie oświadczeń nie może być uznane za skuteczne usunięcie uchybienia. Mimo że przepisy nie precyzują dokładnego momentu, w którym takie oświadczenia powinny być złożone, nie ulega wątpliwości, że chodzi o okres prowadzenia postępowania o zamówienie publiczne, a nie okres po jego zakończeniu. Oświadczenia są instrumentem realizacji zasady bezstronności, określonej w art. 7 ust. 2 prawa zamówień publicznych i podstawą wykonywania dalszych czynności postępowania. Niezłożenie oświadczenia wprost narusza zasadę art. 7 ust. 2 prawa zamówień publicznych, bowiem osoba, która nie dopełnia omawianego obowiązku, już z samego tego powodu nie daje oferentom gwarancji (zapewnienia) bezstronności.
W konkluzji GKO stwierdziła, że obwiniony Jarosław S. swoim zaniechaniem naruszył dyscyplinę finansów publicznych i podzieliła pogląd komisji orzekającej I instancji, iż do naruszenia tego doszło z winy nieumyślnej.
Jednocześnie, po wnikliwej ocenie materiału dowodowego, GKO uznała, iż istnieją podstawy do uwzględnienia odwołania obwinionego w zakresie orzeczenia o karze i odstąpiła od jej wymierzenia. Stopień szkodliwości czynu - w tym konkretnym przypadku - nie był znaczny, bowiem miał cechy niezamierzonej pomyłki. Niezłożenie wymaganych oświadczeń przez obwinionego nie było podyktowane zamiarem ukrycia przez niego okoliczności, wyłączających go z postępowania, bowiem istnienia takowych kontrola UKS nie stwierdziła.
Sprawa DF/GKO-4900-47/51/07/1995
ELŻBIETA GNATOWSKA
Gazeta Prawna
9 lipca 2008 roku