umowa w przetargu na prawie amerykańskim

Oczywiście, jesteśmy w Polsce, więc obowiązuje prawo Polskie.

W razie komplikacji do jakiego Sądu się udasz amerykańskiego?
Rozumiem tak, robiłeś zamówienie WR. Ty ostatecznie stawiasz warunki i nie wiem czy na tyle znasz inne prawo niż polskie, aby się nie dać potem wy...kiwać w razie problemów z realizacją kontraktu a i poradzić się nie będzie za bardzo kogo

Witam ponownie,

Zgadzam cbud, z tym wszystkim co piszesz. Właśnie nie chcę się dać wyrolować w razie sporów w sądzie i dlatego stoję na stanowisku, że ma być umowa na prawie polskim. Wykonawca jest na razie nieugięty i mam sytuację patową... dlatego szukam rozwiązań.

Są spełnione przesłanki na zamówienie z wr.

Zgodnie z artykułem 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są:
?    Konstytucja
?    Ustawy, np. Pzp, KC
?    ratyfikowane umowy międzynarodowe
?    rozporządzenia
?    akty prawa miejscowego (na obszarze działania organów, które je ustanowiły).
Obok źródeł prawa powszechnie obowiązującego, wyróżnia się także źródła prawa wewnętrznie obowiązującego (akty kierownictwa wewnętrznego). Są nimi przede wszystkim uchwały i zarządzenia.

Czyli ? koniec i KROPKA.

W zakresie dopuszczalności zawarcia umowy pod prawem amerykańskim konstytucja RP nie ma nic do rzeczy. Podobnie jak wyliczanie źródeł prawa. Co do zasady dopuszczalne jest zawarcie i wykonywanie umowy zgodnie z prawem obowiązującym w USA. Jednak stosowanie takiego prawa w przypadku umowy wszp jest nieporozumieniem albowiem w tym przypadku nie obowiązuje zasada swobody umów. Warunki zarówno zawarcia, jak i wykonywania umowy określają primo pzp, drugie primo kodeks cywilny i oczywiście w zależności od rodzaju umowy (nazwanej lub nienazwanej) przepisy szczególne obowiązujące w RP do których pzp odwołuje się (np. prawo budowlane). Regulacje obowiązujące w USA to zupełnie inny system prawa (w tym opartego na precedensach) więc dopuszczalność zawarcia umowy wszp nalezy zdecydowanie wykluczyć. Podobnie sprawa wygląda w przypadku ewentualnego poddania umowy prawu UE mimo, że generalnie większość państw poprawnie zaimplementowała przepisy Dyrektywy (diabeł tkwi w szczegółach i nie pozwala na takie machinacje).