nie stosuje się

2

(3 odpowiedzi, napisanych SWZ)

mamy takie zapisy
§ 10
GWARANCJA I RĘKOJMIA
1.    Projektant udziela Zamawiającemu gwarancji jakości oraz rękojmi na wykonaną Dokumentację Zadanie 1 i Dokumentację Zadanie 2. Z tytułu udzielonej rękojmi Projektant jest odpowiedzialny wobec Zamawiającego za wady przedmiotu Umowy  określonego w § 1 ust. 1 pkt. 1) lit. a) i lit. b) Umowy, zmniejszające jego wartość lub użyteczność ze względu na cel w Umowie określony lub wynikający z jego przeznaczenia, a w szczególności za rozwiązania niezgodne z obowiązującymi przepisami prawa i normami technicznymi.
2.    Projektant zobowiązuje się  usunąć wady Dokumentacji Zadanie 1 i Dokumentacji Zadanie 2 ujawnione w okresie gwarancji lub rękojmi w terminie 7 dni od daty zawiadomienia Projektanta, niezależnie od pozostałych uprawnień z tytułu rękojmi.
3.    Uprawnienia Zamawiającego z tytułu gwarancji jakości wygasają w stosunku do Projektanta wraz z wygaśnięciem odpowiedzialności Wykonawcy z tytułu rękojmi za wady robót budowlanych wykonanych na podstawie Dokumentacji Zadanie 1 i Dokumentacji Zadanie 2.
4.    Strony rozszerzają odpowiedzialność Projektanta z tytułu rękojmi za wady Dokumentacji Zadanie 1 i Dokumentacji Zadanie 2  i ustalają, że uprawnienia Zamawiającego z tego tytułu wygasają w stosunku do Projektanta wraz z wygaśnięciem odpowiedzialności Wykonawcy z  tytułu rękojmi za wady robót budowlanych wykonanych na podstawie Dokumentacji Zadanie 1 i Dokumentacji Zadanie 2.
5.    Projektant odpowiada za wadę Dokumentacji Zadanie 1 i Dokumentacji Zadanie 2  również po upływie okresu gwarancji i rękojmi, o ile Zamawiający zawiadomił Projektanta o wadzie przed upływem okresu gwarancji i rękojmi.
6.    Zamawiający w ramach rękojmi ma prawo:
1)    żądać usunięcia wad, wyznaczając w tym celu Projektantowi odpowiedni termin z zagrożeniem, że po bezskutecznym jego upływie odstąpi od Umowy ? jeżeli wady są istotne, lub obniży wynagrodzenie w odpowiednim stosunku ? jeżeli wady nie są istotne,
2)    odstąpić od Umowy, gdy wady nie dadzą się usunąć lub gdy z okoliczności wynika, że Projektant nie zdoła ich usunąć w odpowiednim czasie lub Projektant nie usunął wad w terminie wyznaczonym przez Zamawiającego ? jeżeli wady są istotne,
3)    żądać obniżenia wynagrodzenia w odpowiednim stosunku, gdy wady nie dadzą się usunąć albo gdy z okoliczności wynika, że Projektant nie zdoła ich usunąć w odpowiednim czasie lub Projektant nie usunął wad w terminie wyznaczonym przez Zamawiającego ? jeżeli wady nie są istotne.
7.    Projektant nie może odmówić usunięcia wad ze względu na wysokość kosztów usunięcia wad.
8.    W przypadku gdy Projektant odmówi usunięcia wad lub nie usunie ich w terminie wyznaczonym przez Zamawiającego lub z okoliczności wynika, iż nie zdoła ich usunąć w tym terminie, Zamawiający ma prawo zlecić usunięcie tych wad osobie trzeciej na koszt i ryzyko Projektanta oraz potrącić koszty zastępczego usunięcia wad z wynagrodzenia Projektanta lub z zabezpieczenia należytego wykonania Umowy, na co Projektant wyraża zgodę.

Wyłączenie obowiązku stosowania przepisów ustawy Prawo zamówień publicznych do udzielania zamówień w przedmiocie nabywania, przygotowania, produkcji lub koprodukcji materiałów programowych przeznaczonych do emisji w radiu, telewizji lub Internec

?   ?   
 
Stosownie do przepisu art. 4 pkt 3 lit. g ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. ? Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907, z późn. zm.), dalej ?ustawa Pzp?, ustawy tej nie stosuje się do zamówień, których przedmiotem jest nabycie, przygotowanie, produkcja lub koprodukcja materiałów programowych przeznaczonych do emisji w radiu, telewizji lub Internecie.

Przepis art. 4 ustawy Pzp zawiera zamknięty katalog zamówień, do których udzielenia ustawa Pzp nie ma zastosowania. Odstąpienie od obowiązku stosowania przepisów ustawy Pzp może zatem nastąpić tylko i wyłącznie w okolicznościach wymienionych enumeratywnie w tym przepisie. Przepisy wyłączające obowiązek stosowania ustawy Pzp do udzielania zamówień należą do kategorii szczególnych, gdyż tworzą wyjątek od ogólnej zasady, że podmioty określone w art. 3 ust. 1 ustawy Pzp udzielają zamówień publicznych po przeprowadzeniu postępowań w sprawie ich udzielenia zgodnie z przepisami tej ustawy Pzp. Podkreślić należy, że Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (wcześniej Europejski Trybunał Sprawiedliwości) w utrwalonym orzecznictwie dotyczącym zamówień publicznych wyraźnie wskazał, że każdy wyjątek od obowiązku stosowania procedur przetargowych należy interpretować ściśle i zawężająco, a podmiot, który się na niego powołuje, musi być w stanie wykazać okoliczności, które uzasadniają jego zastosowanie.

Z uwagi na fakt, iż treść przepisu art. 4 pkt 3 lit. g ustawy Pzp stanowi implementację postanowienia art. 16 lit. b dyrektywy 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi (Dz. U. UE z 30.4.2004 r. L 134, str. 114), dalej ?dyrektywa 2004/18/WE", przy interpretacji art. 4 pkt 3 lit. g ustawy Pzp należy mieć na uwadze konieczność zachowania zgodności rozumienia treści tego przepisu z regulacją unijną dotyczącą przedmiotowej materii.

Stosownie do postanowienia art. 16 lit. b dyrektywy 2004/18/WE, który jest implementowany przez art. 4 pkt 3 lit g i h ustawy Pzp, dyrektywa nie ma zastosowania do zamówień publicznych na usługi dotyczące nabycia, opracowania, produkcji lub koprodukcji materiałów programowych przeznaczonych do transmisji przez nadawców oraz dotyczących czasu transmisji. W myśl motywu 25 preambuły dyrektywy 2004/18/WE udzielanie zamówień na pewne nadawcze usługi audiowizualne powinno umożliwiać uwzględnienie aspektów o znaczeniu kulturalnym i społecznym, co sprawia, że zasady udzielania zamówień nie mają w tym przypadku zastosowania. Z tych właśnie powodów za wyjątek od stosowania tych zasad należy uznać zamówienia publiczne na usługi w zakresie zakupu, opracowania, produkcji lub koprodukcji programów gotowych do użycia oraz innych usług przygotowawczych, takich jak usługi związane z pisaniem scenariuszy lub innymi rodzajami twórczości artystycznej, niezbędnymi w produkcji programów oraz zamówienia dotyczące czasu antenowego. Wyłączenie to nie ma jednak zastosowania wobec dostaw urządzeń technicznych niezbędnych do produkcji, koprodukcji oraz nadawania tych programów. Pojęcie ?nadawanie? należy przy tym zdefiniować jako transmisję i rozpowszechnianie za pośrednictwem dowolnej sieci elektronicznej.

Ponieważ w myśl omówionego wyżej motywu 25 dyrektywy 2004/18/WE ?nadawanie? (?transmisja?) powinno być rozumiane jako transmisja i rozpowszechnianie za pośrednictwem dowolnej formy sieci elektronicznej,  może obejmować również emisję przy pomocy dynamicznie rozwijającego się obecnie sposobu dystrybucji materiałów programowych, tj. Internetu. Doprecyzowanie w art. 4 pkt 3 lit. g ustawy Pzp kolejnego rodzaju środka przekazu, za pośrednictwem którego materiały programowe są nadawane, mieści się zatem w zakresie wyłączenia zdefiniowanego w postanowieniu art. 16 lit. b dyrektywy 2004/18/WE i jest związane z postępującym rozwojem technologii internetowych i popularyzacją Internetu jako środka masowego przekazu w Polsce.

Podobnie w literaturze dotyczącej zamówień publicznych w Unii Europejskiej wskazuje się, iż dyrektywa 2004/18/WE dokonuje wyłączenia zamówień dotyczących nabycia, opracowania, produkcji lub koprodukcji materiałów programowych przeznaczonych do transmisji przez nadawców oraz zamówień dotyczących czasu transmisji. Dotyczy to zarówno produkcji materiałów audio-wizualnych, takich jak filmy, nagrania video, nagrania dźwiękowe, w tym reklamy, jak również nabywania usług związanych z nabyciem, opracowaniem, produkcją lub koprodukcją programów gotowych do użycia oraz innych usług o charakterze przygotowawczym, jak np. usług dotyczących scenariuszy lub innych rodzajów twórczości artystycznej koniecznych do wyprodukowania programów. Wyłączenie to obejmuje też formy realizowania transmisji, tj. transmisja drogą powietrzną, satelitarną bądź kablową, obecnie definiowana jako wszelkiego rodzaju transmisja i dystrybucja z wykorzystaniem dowolnej formy sieci elektronicznej. Zlecanie produkcji materiałów programowych do celów informacyjnych, szkoleniowych lub reklamowych podlegałoby przepisom dyrektywy, niemniej zostało objęte wyłączeniem w zakresie, w jakim są one związane z działalnością nadawczą organizacji będących instytucjami publicznymi. Wyłączenie to jest uzasadnione kulturalnym i społecznym znaczeniem materiałów programowych. Nie dotyczy natomiast dostaw sprzętu technicznego potrzebnego do produkcji, koprodukcji i transmisji tego rodzaju programów.

Podstawową przesłanką zastosowania przedmiotowego wyłączenia jest kwalifikacja nabywanego, przygotowywanego, produkowanego lub koprodukowanego przedmiotu zamówienia jako ?materiału programowego?. Przy ustalaniu znaczenia tego terminu należy posiłkowo odwołać się do przepisu art. 4 pkt 6 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2011 r. Nr 43, poz. 226, z późn. zm.), który zawiera ustawową definicję m.in. pojęcia ?program?. Zgodnie z ww. przepisem ?programem? jest uporządkowany zestaw audycji, przekazów handlowych lub innych przekazów, rozpowszechniany w całości, w sposób umożliwiający jednoczesny odbiór przez odbiorców w ustalonym przez nadawcę układzie. Przez ?audycję? należy natomiast rozumieć ciąg ruchomych obrazów z dźwiękiem lub bez niego (audycja audiowizualna) albo ciąg dźwięków (audycja radiowa), stanowiący, ze względu na treść, formę, przeznaczenie lub autorstwo, odrębną całość w stworzonym przez dostawcę usługi medialnej programie lub katalogu audycji publicznie udostępnianych w ramach audiowizualnej usługi medialnej na żądanie, zwanym dalej "katalogiem" (art. 4 pkt 2 ustawy o radiofonii i telewizji). Z kolei ?reklamą? w rozumieniu ww. ustawy jest każdy przekaz handlowy, pochodzący od podmiotu publicznego lub prywatnego, w związku z jego działalnością gospodarczą lub zawodową, zmierzający do promocji sprzedaży lub odpłatnego korzystania z towarów lub usług; reklamą jest także autopromocja (art. 4 pkt 17 ustawy o radiofonii i telewizji). Wyłączenie z art. 4 pkt 3 lit. g ustawy Pzp obejmuje zatem m.in. produkcję materiałów programowych, takich jak: programy, audycje, reklamy, które stanowią zazwyczaj: filmy, nagrania video, nagrania dźwiękowe. Ponadto nabycie, opracowanie, produkcja lub koprodukcja materiałów programowych obejmuje usługi służące przygotowaniu gotowych, nadających się do wyemitowania materiałów programowych oraz innych usług służących do ich przygotowania, w szczególności usługi w zakresie różnego rodzaju twórczości artystycznej koniecznej do powstania tych materiałów. Przedmiotowe wyłączenie nie ma jednak zastosowania do dostaw urządzeń technicznych niezbędnych do produkcji, koprodukcji oraz nadawania itp. tych programów.

Omawiane wyłączenie dotyczy wyłącznie materiałów programowych przeznaczonych do emisji w radiu, telewizji lub Internecie. Z uwagi na fakt, iż przepisy ustawy o radiofonii i telewizji oraz przepisy ustawy Pzp nie definiują pojęcia ?emisja?, do ustalenia jego znaczenia zasadne jest posiłkowe posłużenie się definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego, zgodnie z którą przez ?emisję? należy m.in. rozumieć nadawanie programu radiowego lub telewizyjnego, co odpowiada treścią definicji określonej w cytowanym wyżej motywie 25 preambuły dyrektywy 2004/18/WE. Tak rozumianej ?emisji? nie mogą realizować dowolne podmioty, lecz wyłącznie dysponujący odpowiednimi możliwościami technicznymi, które pozwalają na emitowanie programu radiowego lub telewizyjnego w sposób umożliwiający jego odbiór w szczególności za pośrednictwem odbiorników radiowych lub telewizyjnych, tj. nadawcy radiowi lub telewizyjni.

Należy mieć na uwadze, iż materiały programowe, o których mowa w art. 4 pkt 3 lit. g ustawy Pzp powinny być przeznaczone do emisji,  która jak wskazano wyżej polega na nadawaniu programów radiowych lub telewizyjnych. Wynika stąd, iż materiały programowe mogą być emitowane wyłącznie przez nadawców radiowych lub telewizyjnych. Wykładnia ta znajduje potwierdzenie w literalnym brzmieniu postanowienia 16 lit. b dyrektywy 2004/18/WE, z którego wynika, iż objęte przedmiotowym wyłączeniem materiały programowe powinny być przeznaczone do emisji przez nadawców. Wskazuje na to również przywołane powyżej orzeczenie TSUE oraz doktryna. Powyższego nie zmienia fakt, iż materiały programowe mogą być również emitowane w Internecie, ponieważ w każdym przypadku emitentem powinien być nadawca radiowy lub telewizyjny. W konsekwencji przedmiotowe wyłączenie dotyczy wyłącznie sytuacji, gdy materiał programowy nabywany, przygotowywany, produkowany lub koprodukowany przez zamawiającego (którym może być każdy podmiot wymieniony w art. 3 ust. 1 ustawy Pzp) jest przeznaczony do emisji przez nadawcę radiowego lub telewizyjnego.

Art. 4 pkt 3 lit. g ustawy Pzp nie daje podstaw do stwierdzenia, iż brzmienie przepisu upoważnia zamawiających do skorzystania z tego wyłączenia także w przypadku nabycia, produkcji lub koprodukcji materiałów o dowolnej treści lub formie nadających się do zamieszczenia w Internecie nie mających jednak charakteru materiałów programowych w powyżej zaprezentowanym rozumieniu, tj. przeznaczonych do emisji w radiu lub telewizji przez nadawców radiowych lub telewizyjnych. W szczególności, wyłączenie z art. 4 ust. 3 lit. g ustawy Pzp nie znajdzie zastosowania do udzielania zamówień na przygotowywanie publikacji internetowych przyjmujących formę plików tekstowych, a służących do uaktualniania serwisów informacyjnych, edukacyjnych, publicystycznych czy rozrywkowych, które zamawiający będzie samodzielnie umieszczał w ramach prowadzonego przez siebie portalu internetowego. ?Materiał programowy? interpretować należy bowiem w sposób , który ogranicza rozumienie tego pojęcia jedynie do programów mających charakter programów radiowych i telewizyjnych, które emitowane są przez podmioty uprawnione do ich rozpowszechniania (nadawców). Ustawodawca krajowy wziął zatem pod uwagę fakt, że emisja materiałów programowych odbywa się coraz bardziej popularnym i powszechnie dostępnym kanałem dystrybucyjnym, jakim jest Internet, za pośrednictwem kanałów telewizji internetowej i radia on-line.

Przepis art. 4 pkt 3 lit. g ustawy Pzp nie bedzie mial zatem zastosowania do nabywania dowolnego materiału nadającego się do upowszechnienia za pośrednictwem Internetu, w tym takiego, który zamawiający będzie mógł samodzielnie opublikować albo wyemitować np. za pośrednictwem własnej strony internetowej tudzież w swoim serwisie internetowym. Konieczność stosowania prounijnej wykładni przepisów prawa krajowego nie pozwala, aby z definicji nadawania jako transmisji za pośrednictwem dowolnej formy sieci elektronicznej, wyciągać wniosek o zastosowaniu przepisów ustawy do szerokiego otwarcia na wszelkie materiały publikowane w sieci przez jakiekolwiek podmioty. Zgodnie z przywołaną powyżej wykładnią, wyłączeniem stosowania przepisów ustawy mogą być objęte tylko te materiały programowe, których emisja następuje za pośrednictwem podmiotów uprawnionych do ich nadawania, tj. nadawców radiowych lub telewizyjnych. Jednocześnie, należy wskazać, że dla objęcia zakresem cytowanego przepisu niezbędne jest aby nabycie, przygotowanie, produkcja lub koprodukcja materiałów programowych przez określony podmiot miało na celu ich emisję w radiu albo telewizji. Tym samym, powodem nabycia, przygotowania, produkcji lub koprodukcji materiału programowego musi być uzyskanie materiału programowego, który następnie zostanie wyemitowany w radiu, telewizji lub Internecie (w radiu lub telewizji internetowej), a więc udostępnienie określonych treści programowych za pośrednictwem tradycyjnych kanałów dystrybucyjnych, czyli nadawania bezprzewodowego ? satelitarnego bądź naziemnego ? lub nadawania w sieciach kablowych, jak również udostępniania takich materiałów programowych za pośrednictwem Internetu. Inaczej mówiąc, zamawiający nie nabywałby, czy też nie tworzyłby tego materiału programowego (np. filmu, programu, spotu reklamowego, audycji), gdyby nie  był to materiał przeznaczony do wyemitowania w radiu, telewizji albo Internecie. W konsekwencji, jeżeli zamawiający udziela zamówienia, którego przedmiotem jest nabycie, przygotowanie lub koprodukcja materiałów programowych w innym celu niż emisja w radiu, telewizji lub Internecie za pośrednictwem podmiotów uprawnionych do ich rozpowszechniania, nie będzie powodowało to jego objęcia zakresem wyłączenia określonego w art. 4 pkt 3 lit. g ustawy Pzp. Zamawiający w tej sytuacji będzie obowiązany do stosowania procedur przewidzianych ustawą Pzp. Podkreślenia wymaga okoliczność, iż przeznaczenie zamawianego materiału programowego ocenia się na dzień udzielenia zamówienia z zastosowaniem omawianego wyłączenia, a więc późniejsze zdarzenia, w szczególności nie wyemitowanie tego materiału w radiu, telewizji lub Internecie nie mają znaczenia dla oceny prawidłowości zachowania zamawiającego w zakresie nie zastosowania przepisów ustawy Pzp przy udzieleniu zamówienia w następstwie powołania się na przepis art. 4 pkt 3 lit. g ustawy Pzp.

Omawiane zwolnienie ma charakter przedmiotowy, dotyczy bowiem wszystkich podmiotów udzielających zamówień, w zakresie nabycia, przygotowania, produkcji lub koprodukcji materiałów programowych. W konsekwencji, nie jest wymagane by zamawiający, który udziela zamówienia na nabycie, przygotowanie, produkcję lub koprodukcję materiałów programowych przeznaczonych do emisji w radiu, telewizji lub Internecie, posiadał status nadawcy radiowego, czy telewizyjnego w rozumieniu ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji, tj. podmiotu (osoby fizyczny, osoby prawnej lub osobowej spółki handlowej), która tworzy i zestawia program oraz rozpowszechnia go lub przekazuje innym osobom w celu rozpowszechniania (art. 4 pkt 5 ustawy o radiofonii i telewizji).

Reasumując:
1.wyłączenie z art. 4 pkt 3 lit. g ustawy Pzp podlega wykładni zawężającej, zapewniającej efektywność postanowieniom prawa unijnego i może służyć wyłącznie do nabywania, przygotowania, produkcji lub koprodukcji materiałów programowych przeznaczonych do emisji w radiu, telewizji lub Internecie;
2.przez ?materiał programowy? należy rozumieć ?program?, ?audycję? albo  inny materiał audiowizualny przeznaczony do emisji w radiu lub  telewizji;
3.wyłączenie z art. 4 pkt 3 lit. g ustawy Pzp może być stosowane przez wszystkie kategorie zamawiających;
4.zakresem wyłączenia z art. 4 pkt 3 lit. g ustawy Pzp objęte są  wyłącznie materiały programowe, które są przeznaczone do emisji w radiu  lub telewizji, a więc przeznaczone do emisji wyłącznie przez nadawców  radiowych lub telewizyjnych, także w przypadku, gdy emisja taka będzie  dokonywana za pośrednictwem Internetu.
     






Copyright ? Urząd Zamówień Publicznych

Katiqq napisał/a:

Nie wiem skąd to wzięłaś, ale nasuwa się pytanie: do jakiego stopnia precyzyjnie?
Zgadza się jeśli chodzi o modyfikację terminu wykonania, harmonogramu, zmianę wynagrodzenia, ale nie sądzę, żeby wydłużenie terminu płatności z 21 dni do 30 było istotne, tym bardziej jeśli obie strony są zgodne co do możliwości dokonania tej zmiany.

Zgadzam się,  z tym że nie może być narzucone lecz uzgodnione z druga stroną . Należy pisać w umowach  płatność do 30 dni od doręczenia zam. prawidłowo wystawionej f-ry

wydłużenie terminu płatności mogłoby jedynie zmniejszyć krąg zainteresowanych!

6

(23 odpowiedzi, napisanych SWZ)

Marcel napisał/a:

Jak Wykonawca nie ma uprawnień niech startuje w konsorcjum, to on ma mieć stosowne uprawnienia.

No i cóż  mu po takim układzie on zdobędzie doświadczenie ale nie będzie mógł samodzielnie wykonywać zamówień bo nie ma koncesji

Acha jeszcze jedna nauczka nie wierz w słowo pisane:D

Absolutnie nie!   to po prostu ORTOGRAFIA ja pomyliłam ilość dni a Ty sz z ż jak widać nikt nie jest nieomylny.

9

(23 odpowiedzi, napisanych SWZ)

1.    Zamawiający, dopuszcza udział podwykonawców w realizacji zamówienia, pod warunkiem spełnienia przez pracowników ochrony podwykonawcy następujących wymagań:
?    wpisu na listę kwalifikowanych pracowników ochrony, prowadzoną przez Komendanta Głównego Policji,
?    posiadania uprawnień do posługiwania się bronią,
?    posiadania aktualnego poświadczenia bezpieczeństwa, uprawniającego do dostępu do informacji niejawnych o klauzuli co najmniej ?????????. oraz aktualnego zaświadczenia o przeszkoleniu w zakresie ochrony informacji niejawnych (dotyczy wyłącznie pracowników wykonujących stałą ochronę fizyczną na posterunkach)
oraz posiadania przez podwykonawcę koncesji wydanej przez Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (i Administracji) na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia na podstawie ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia.
takie coś znalazłam ale to tzw. OCHRONA PO BYKU

10

(23 odpowiedzi, napisanych SWZ)

koncesji się nie udostępnia

cyt. "uprawnienia ze sfery prawa administracyjnego, przyznane konkretnemu, imiennie oznaczonemu podmiotowi prawa publicznego decyzją administracyjną, nie mogą być przedmiotem obrotu prawnego między adresatem decyzji a osobą trzecią (?) Oznacza to, że podmiot koncesjonowany nie może przenieść swoich uprawnień do prowadzenia działalności gospodarczej na osobę trzecią w całości ani w części" - Wyrok SN z dnia 06.02.1995, Sygn. akt II SA 1835/93

pomyliłam on uzupełnia!! no to czas taki aby mógł otrzymać ten dokument i nie trzeba panie janek159 mieszać z tym Boga chyba ,że to Bosze (Boże) to miało być Mosze big_smile

wykaz i oświadczenie -ok, musisz wezwać do uzupełnienia KRK dla prokurenta dać 10 dni jak duży to nie krajowy rozumiem i ma być aktualne na wyznaczony dzień

no właśnie wpisuję wyniki i nic

Pun stop bots question - co to znaczy jakaś blokada nie mogę zamieszczać odpowiedzi z myszy1953

15

(3 odpowiedzi, napisanych Ogłoszenia)

nie ma takowych choć uważam ,że powinny być . Najlepsza nauką to ogłoszenia innych ...

16

(4 odpowiedzi, napisanych Oferty, badanie i ocena ofert)

no można sprawdzić w podanym przez Marcela dz. ustaw (Dz. U. Nr 80, poz. 718

17

(4 odpowiedzi, napisanych Oferty, badanie i ocena ofert)

reasumując ww. Pan posiada uprawnienia również drogowe.

Pytanie

Czy w przypadku konsorcjum zabezpieczenie należytego wykonania umowy w formie gwarancji może być złożone przez każdego współkonsorcjanta osobno, dając sumę gwarancji równą 10% wartości umowy?

Odpowiedź

Wykonawcy wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia wnosząc zabezpieczenie należytego wykonania umowy mogą podzielić je między siebie tak, że suma wszystkich części nie będzie niższa niż 10% ceny całkowitej oferty albo wartości zobowiązania wynikającego z umowy. Żądanie, aby zabezpieczenie to miało postać jednego dokumentu od jednego gwaranta uznaje się bowiem za naruszenie art. 148 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych.

Odpowiedzialność wykonawców w konsorcjum

Przepisy dotyczące wykonawcy stosuje się odpowiednio do wykonawców składających ofertę wspólną. Ponoszą oni solidarną odpowiedzialność za wykonanie umowy i wniesienie zabezpieczenia należytego wykonania umowy. Ponadto wszyscy członkowie konsorcjum pozostają zobowiązani, aż do zupełnego zaspokojenia zamawiającego w zakresie obowiązków wynikających z umowy w sprawie zamówienia publicznego.

Zdaniem Urzędu Zamówień Publicznych

Podkreślić należy, że Prezes UZP w jednej z kontroli podał, że jest teoretycznie możliwa sytuacja, w której w przypadku, gdy w skład konsorcjum wchodzi trzech wykonawców, każdy z nich wniesie gwarancję bankową bądź ubezpieczeniową, bądź jedno z poręczeń wskazanych w art. 148 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych, tytułem zabezpieczenia należytego wykonania umowy. Wówczas fizycznie będą występować trzy dokumenty (w jednej bądź różnych formach), ponieważ art. 148 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych zezwala wykonawcy na wybór jednej lub kilku form zabezpieczenia. Istotne przy tym jest, aby z treści tych dokumentów wynikało, że zabezpieczają to samo zobowiązanie. Jednocześnie zgodnie z art. 141 ustawy Prawo zamówień publicznych wnosząc zabezpieczenie w częściach, wykonawcy ci odpowiadają solidarnie, a zatem od każdego z nich zamawiający może dochodzić zabezpieczenia w całości.


Zapisz się na newsletter! Porady ekspertów oraz ostatnie nowelizacje Pzp na Twojej skrzynce!


Podstawa prawna: art. 23 ust. 3, art. 141, art. 148 ust. 1, art. 150 ust. 2 ustawy z 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 907 ze zm.); uchwała KIO z 22 lipca 2011 r., sygn. akt KIO/KU 54/11

a ten koszt cyklu życia nie jest uzależniony od eksploatacji ? która przy sprzątaniu nie występuje

Katiqq napisał/a:
MS napisał/a:

Można jak najbardziej 100 % cena ponieważ przepraszam za słowo " sprzątanie to usługa znormalizowana przeciętna oferowana w powszechnym standardzie jakościowym , a nie specyficznym wymaganiom zamawiającego a więc warunek został spełniony art. 91.2a. Ponadto koszty cyklu życia nie obowiązują przy zapytaniu o cenę i licytację

Myszko jeśli ktoś chce zrobić sprzątanie trybem zapytania o cenę, to jak najbardziej cena 100%, przecież jest nawet stosowne wyłączenie w 91.2a. Ale jeśli ktoś z góry wie, że nie dostanie co najmniej 2 ofert, to wchodzi w grę PN, a w tym, nie masz innego wyjścia jak określić w protokole w jaki sposób zostały uwzględnione w opisie przedmiotu zamówienia koszty cyklu życia. Niestety, tamta era "powszechnej dostępności" i ceny 100% się skończyła i trzeba się dostosować do nowego.

Kochany Motylku na sprzątanie to my mamy ofert do wyboru do koloru  chyba ,że małą gmina to się zgadzam

no można proponuje przedział co kwadrans

Można jak najbardziej 100 % cena ponieważ przepraszam za słowo " sprzątanie to usługa znormalizowana przeciętna oferowana w powszechnym standardzie jakościowym , a nie specyficznym wymaganiom zamawiającego a więc warunek został spełniony art. 91.2a. Ponadto koszty cyklu życia nie obowiązują przy zapytaniu o cenę i licytację

23

(11 odpowiedzi, napisanych Oferty, badanie i ocena ofert)

wszystko co zostało odczytane musi być napisane - wykonawca na tej podstawie może sam sobie wyliczyć miejsce w rankingu

to co możemy poprawić sami zawarte jest w art.87.2, a po nowelizacji Wykonawca może chyba naprawić wszystko

Czy cena może być jedynym kryterium oceny ofert w zamówieniu na usługi sprzątania pomieszczeń biurowych i terenów zewnętrznych ?

26-06-2015

/ BLOG PRZETARGI


W wyroku z dnia 28 listopada 2014 r., KIO 2395/14, Krajowa Izba Odwoławcza uznała za usługi powszechnie dostępne o ustalonych standardach jakościowych, usługi pomieszczeń biurowych w siedzibie zamawiającego oraz w 29 placówkach terenowych zamawiającego w miastach na terenie województwa (?) wielkopolskiego, a także sprzątania terenów zewnętrznych 18 spośród tych placówek.



W zakresie usługi sprzątania pomieszczeń biurowych i terenów zewnętrznych do zadań wykonawcy należało:

1)  utrzymanie czystości pomieszczeń biurowych, przez co rozumie się sprzątanie pomieszczeń biurowych, gabinetów lekarskich, sanitariatów, pomieszczeń kuchennych, ciągów komunikacyjnych, polegające na:

      a)  codziennym opróżnianiu koszy na śmieci oraz pojemników niszczarek wraz z wymianą w miarę potrzeb worków do śmieci, codziennym opróżnianiu popielniczek w palarniach, codziennym czyszczeniu biurek, krzeseł, szaf, parapetów, itp. sprzętów z kurzu i pyłu na sucho lub wilgotną tkaniną zwilżoną w wodnych roztworach łagodnych środków czyszczących, a mebli drewnianych - środkami wskazanymi w załączniku nr C do szczegółowego opisu przedmiotu zamówienia, oraz czyszczenie w miarę potrzeb aparatów telefonicznych oraz faksów;

     b)  codziennym odkurzaniu wykładzin dywanowych, zamiataniu i myciu posadzek ceramicznych, myciu wykładzin PCV oraz PCV typu Tarkett płynami do konserwacji podłóg elastycznych zabezpieczonych, a raz w miesiącu - wykonywaniu pastowania i froterowania podłóg PCV typu Tarkett oraz myciu ścian z płytek ceramicznych w pomieszczeniach kuchennych oraz odkurzaniu w miarę potrzeb żaluzji aluminiowych poziomych oraz ram okiennych i parapetów, grzejników CO, elementów dekoracyjnych, gniazdek, wyłączników, sprzętów ppoż.;

     c)  codziennym utrzymaniu w czystości pomieszczeń sanitarnych, tj. myciu umywalek, myciu i dezynfekcji muszli ustępowych oraz pisuarów wraz z wykładaniem w miarę potrzeb toaletowych kostek zapachowych, myciu luster, codziennym myciu umywalek i płytek ściennych w gabinetach lekarskich, a także codziennym utrzymaniu w czystości pomieszczeń kuchennych tj. myciu umywalek, zlewozmywaków, blatów i stołów kuchennych;

     d)  codziennym myciu drzwi przeszklonych wewnętrznych i zewnętrznych wraz z ościeżnicami i klamkami (odkurzanie i mycie pozostałych drzwi wraz z ościeżnicami i klamkami oraz lampami w miarę potrzeb) we wszystkich jednostkach terenowych, oraz wewnętrznych ścian oddzielających pomieszczenia, szklanych boksów informacyjnych, szklanych ścian działowych, myciu okien jeden raz w miesiącu,

       e)  sprzątaniu minimum 1 raz w tygodniu (w tym zamiataniu i myciu);

       f)  sprzątaniu raz w miesiącu;

       g)  sprzątaniu jeden raz na kwartał;

     h)  pielęgnacji kwiatów żywych i sztucznych znajdujących się w miejscach ogólnodostępnych, podlewaniu, zasilaniu i bieżącej dbałości o estetyczny wygląd roślin.



W zakresie usługi utrzymania czystości terenów zewnętrznych (sprzątanie terenów zewnętrznych wokół budynków stanowiących siedziby placówek terenowych), do wykonawcy należało:

      a)  pielęgnacja trawnika, krzewów ozdobnych (klombów) obejmujące podlewanie, koszenie, nawożenie, stosowanie środków chwastobójczych, owadobójczych i dosiewanie trawy w miarę potrzeb itp. w okresie od wiosny do jesieni, pielęgnacji roślin w gazonach i klombach (pielenie i podlewanie);

         b)  codzienne sprzątanie terenu z usuwaniem śmieci;

       c)  uprzątnięcie błota, śniegu, lodu i innych zanieczyszczeń z chodników położonych wzdłuż nieruchomości służących dla ruchu pieszego, schodów wejściowych do budynków, parkingów, wjazdów do garażu oraz z dróg dojazdowych;

        d)  utrzymywanie w stałym porządku chodników, w miarę konieczności kilkukrotne w czasie doby;

        e)  czyszczenie rynien i rur spustowych (czyszczaki) z liści w razie potrzeby w okresie od września do listopada oraz odśnieżaniu dachów i usuwaniu sopli w okresie od listopada do marca

      f) wywiezienie śniegu z terenu wskazanej placówki terenowej w przypadku znacznej ilości spryzmowanego śniegu utrudniającego komunikacje na terenach zewnętrznych, na podstawie zlecenia Zamawiającego;



Realizacja usług wykonywanych okresowo, polegała na:

        a)  myciu okien (przez umycie okien należy rozumieć umycie: szyb, ram, parapetów) - raz w roku albo dwa razy w roku, raz w roku mycie elewacji szklanej (konieczność użycia podnośnika-kosza) w 2 placówkach terenowych,

         b)  raz w roku dodatkowe czyszczenie wykładzin dywanowych Lano "ZHN Design" i, "ZEN", przy zastosowaniu metody na sucho, czyli proszkiem tzw. suchymi wiórami absorbującymi brud, po uprzednim wystawieniu zlecenia przez Zamawiającego,

          c)   raz w roku dodatkowej konserwacji podłóg PCV Tarkett (akrylowanie) przy zastosowaniu oryginalnych materiałów do konserwacji wykładzin, po uprzednim wystawieniu zlecenia przez Zamawiającego,

         d)  raz w roku czyszczenie z umyciem (pranie) żaluzji pionowych typ "verticale", po uprzednim wystawieniu zlecenia przez Zamawiającego.



Zamawiający podał również, w których placówkach mają być wykonywane poszczególne czynności, a także określił wielkość powierzchni podlegających sprzątaniu w ramach tych czynności.



Zamawiający wymagał jednocześnie, aby do wykonywania ww. czynności wykonawca we własnym zakresie zabezpieczył odpowiednie środki czystości, w zakresie podanym przez zamawiającego oraz sprzęt techniczny (odkurzacze, kosiarki, węże ogrodowe, mopy, wiadra, ścierki, szczotki itp.).



Ponadto według opisu przedmiotu zamówienia wykonawca jest zobowiązany do:

     a)  dostarczania i uzupełniania mydła w płynie w toaletach oraz dostarczania i wykładania papieru toaletowego, kostek zapachowych, odświeżacza powietrza firmy Merida OE 4 - 4 pojemniki;

   b)  dostarczania i uzupełniania mydła w płynie i ręczników papierowych w pomieszczeniach gabinetów lekarskich,

     c)  dostarczania i wykładania worków do śmieci w koszach i pojemnikach niszczarek,

     d) zapewnienia soli i piasku niezbędnych do zimowego utrzymania czystości terenów zewnętrznych.



Zgodnie z art. 91 ust. 2 Pzp kryteriami oceny ofert są cena albo cena i inne kryteria odnoszące się do przedmiotu zamówienia, w szczególności jakość, funkcjonalność, parametry techniczne, aspekty środowiskowe, społeczne, innowacyjne, serwis, termin wykonania zamówienia oraz koszty eksploatacji. Natomiast zgodnie z art. 91 ust. 2a Pzp kryterium ceny może być zastosowane, jako jedyne kryterium oceny ofert, jeżeli przedmiot zamówienia jest powszechnie dostępny oraz ma ustalone standardy jakościowe, z zastrzeżeniem art. 76 ust. 2 Pzp, a w przypadku zamawiających, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 i 2 Pzp, jeżeli dodatkowo wykażą w załączniku do protokołu postępowania, w jaki sposób zostały uwzględnione w opisie przedmiotu zamówienia koszty ponoszone w całym okresie korzystania z przedmiotu zamówienia.



W ocenie składu orzekającego Izby Odwołujący bezpodstawnie zarzucił, że usługi sprzątania pomieszczeń biurowych oraz sprzątania terenów zewnętrznych opisane w siwz nie są powszechnie dostępne i nie mają ustalonych standardów jakościowych. Użyte w nowym art. 76 ust. 2a Pzp określenia przedmiotu zamówienia, jako ?powszechnie dostępnego? oraz ?o ustalonych standardach jakościowych? nie mają swojej legalnej definicji, jednak analogiczne sformułowania zostały użyte w art. 70 Pzp (Zamawiający może udzielić zamówienia w trybie zapytania o cenę, jeżeli przedmiotem zamówienia są dostawy lub usługi powszechnie dostępne o ustalonych standardach jakościowych, a wartość zamówienia jest mniejsza niż kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy P.z.p.), co uzasadnia wzięcie pod uwagę dorobku piśmiennictwa i orzecznictwa wypracowanego na tle interpretacji przesłanek uzasadniających zastosowanie trybu zapytania o cenę.



Warto już w tym miejscu zauważyć, że porównanie brzmienia art. 91 ust. 2a Pzp i art. 70 Pzp. prowadzi do wniosku, że wartość zamówienia przekraczająca tzw. progi unijne nie jest samoistnym wyznacznikiem, czy przedmiot zamówienia ma charakter powszechnie dostępnego o ustalonych standardach jakościowych. Już choćby z tego względu odrzucić należy podniesione na rozprawie przez Odwołującego sugestie jakoby warunek udziału w przedmiotowym postępowaniu dotyczący wiedzy i doświadczenia nabytego przy należytym wykonywaniu trzech usług, z których każda polegała na utrzymaniu czystości pomieszczeń biurowych w obiektach użyteczności publicznej o łącznej całkowitej powierzchni nie mniejszej niż 5.000 m2 i łącznej wartości nie mniejszej niż 700.000,00 zł brutto, tudzież wielkość powierzchni podlegających sprzątaniu w tym zamówieniu, miałyby świadczyć o niepowszechności przedmiotu zamówienia lub braku dla niego ustalonych standardów jakościowych.



Wskazuje się na potrzebę oparcia się na wykładni językowej terminu ?powszechna dostępność?, rozumianego jako dotyczący wszystkich, wszystkiego, pospolity, masowy, seryjny, popularny. Z kolei rzeczy i usługi powszechnie dostępne to takie, które jako dobra popularne są wszędzie na rynku oferowane i wykonywane przez wszystkich wykonawców działających w określonej branży. Można je nabywać bez względu na miejscowość i czas. W konsekwencji przez "powszechną dostępność dostaw lub usług" należy rozumieć oferowanie dóbr o pożądanej charakterystyce przez liczne podmioty na rynku, co umożliwia łatwy dostęp do tych dóbr praktycznie nieograniczonej grupie konsumentów, co z kolei łączy się wprost z powszechną konsumpcją takich dóbr czy usług (tak w piśmie Urzędu Zamówień Publicznych p.t. Nabywanie usług w trybie zapytania o cenę; uchwała Izby z 5 października 2011 r., sygn. akt KIO/KD 75/11).



Dostawy lub usługi powszechnie dostępne dotyczą zatem dóbr popularnych, zaspokajających potrzeby wszystkich kategorii odbiorców publicznych i prywatnych na terenie całego kraju. Rynek jest nimi nasycony, wszędzie i ciągle są oferowane, jako dobra łatwo dostępne, które można nabyć na rynku lokalnym lub regionalnym (por. Ryszard Szostak, Udzielanie zamówienia publicznego w trybie zapytania o cenę, Studia Prawnicze, zeszyt nr 2 (172) 2007 r.; stanowisko przywołane również w uchwale Izby z 17 kwietnia 2009 r., sygn. akt KIO/KU 10/09). Dostawy i usługi powszechnie dostępne to dobra popularne i łatwo osiągalne, zaspokajające potrzeby wszystkich kategorii odbiorców publicznych i prywatnych, które oferuje się wszędzie, zarówno na rynku lokalnym, jak i krajowym. Przy czym do usług powszechnie dostępnych o ustalonych standardach zalicza się m.in. usługi sprzątania pomieszczeń, mycia szyb, prania, usługi żywienia, proste usługi poligraficzne itp. (uchwała Izby z 5 października 2011 r., sygn. akt KIO/KD 75/11).



W uchwale z 26 marca 2014 r. (sygn. akt KIO/KD 21/14) Izba wnikliwie zbadała użycie pojęć powszechnej dostępności, jak i usługi powszechnej, czy usługi powszechnie dostępnej na gruncie innych aktów prawa krajowego. Izba stwierdziła wówczas, że pojęcie usługi powszechnej występuje na gruncie ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym, gdzie mowa jest o powszechnej dostępności do usługi publicznego transportu zbiorowego, ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne, gdzie umowa jest o dostępnie do powszechnych usług, a także ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. Prawo pocztowe (Dz. U. z 2012.1529), gdzie wskazuje się na powszechne usługi pocztowe. Izba doszła do wniosku, że cechą wspólną wszystkich tych usług jest ich dostępność dla każdego bez względu na to, czy jest osobą fizyczną czy prawną, czy też inną jednostką organizacyjną, jak również bez względu na to, czy jest podmiotem prawa prywatnego czy publicznego. Według Izby można również uznać, że korzystanie z komunikacji np. miejskiej, czy wysyłanie listów, telefonowanie i korzystnie z Internetu należy do czynności wykonywanych codziennie przez nieograniczony krąg podmiotów. Co więcej, Izba zauważyła, że z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej wynika, że gospodarka komunalna obejmuje w szczególności zadania o charakterze użyteczności publicznej, których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych. To zdaniem Izby również wskazuje na rozumienie na gruncie prawa krajowego pojęcia usług powszechnie dostępnych, jako usług służących zaspokajaniu bieżących, codziennych, aktualnych potrzeb. Z kolei, jakie zadania są zadaniami gospodarki komunalnej, wynika wprost z ustaw o samorządzie gminnym, samorządzie powiatowym i samorządzie wojewódzkim - są to przede wszystkim dostawy wody, odprowadzanie ścieków, utrzymanie czystości, transport zbiorowy itp.



Ponadto Izba w przywołanej powyżej uchwale wywiodła, że powszechna dostępność zamówienia również na gruncie polskiego prawa może być rozumiana, jako zamówienie bieżącego użytku, który to termin występuje w tzw. dyrektywy klasycznej 2004/18/WE w kontekście dynamicznego systemu zakupów (pkt 13 preambuły dyrektywy). Zdaniem Izby skoro ustawodawca unijny przewidział dynamiczny system zakupów do zakupów bieżącego użytku, dokonując wykładni art. 2 pkt 2a ustawy P.z.p. (zawierającego definicję dynamicznego systemu zakupów), należy stwierdzić, że dynamiczny system zakupów może być stosowany dla takich powszechnie dostępnych dostaw i usług, które służą bieżącemu użytkowi. Przymiotnik bieżący oznacza obecny, aktualny, teraźniejszy, dzisiejszy, zaś użytek to zastosowanie, posługiwanie się, używanie, użytkowanie. Można zatem powiedzieć, że zakupy bieżącego użytku, to zakupy codziennego, obecnego używania.



W podsumowaniu rozważań Izba doszła do konkluzji, że wszystkie przeanalizowane przez nią przepisy wskazują, że aby daną dostawę czy usługę zakwalifikować, jako powszechnie dostępną musi ona służyć każdemu do zaspokajania jego bieżących potrzeb. Jednocześnie o dostępności usługi nie świadczy to od ilu podmiotów na rynku można ją kupić, ale to, czy usługa ta służy bieżącemu użytkowi przeciętnego odbiorcy.



Natomiast termin ?ustalone standardy jakościowe?, pojmowany, jako przeciętne typy, wzorce, rodzaje (gatunki), wyroby odpowiadające przeciętnym wymaganiom, odnosi się zarówno do standardów wynikających z przyjętych dla tych produktów norm określonych przepisami prawa przedmiotu świadczenia, jak i wymagań przyjętych, jako normy w powszechnym odbiorze konsumenckim. Stąd wywiedziono, że istotną cechą produktów lub usług zamawianych w trybie zapytania o cenę powinna być więc ich typowość, gwarantująca zamawiającemu porównanie cen takiego samego rodzaju produktów czy usług, oferowanych przez różnych dostawców lub wykonawców, przez podanie nazwy produktu lub usługi i określenie podstawowych ich parametrów czy zakresu. Zamawiający formułując zapytanie o cenę, powinien na tyle jednoznacznie i ściśle określić przedmiot zamówienia oraz warunki jego realizacji, aby jedynym elementem odpowiedzi oferentów była cena. Dlatego też przedmiotem zamówienia w trybie zapytania o cenę winny być wyroby gotowe, a standardy przedmiotu zamówienia powszechnie znane, określone już w czasie rozpoczęcia postępowania o udzielenie zamówienia. Dostawy lub usługi o powszechnie ustalonych standardach jakościowych to takie, których typy lub gatunki są dokładnie określone, znormalizowane, odpowiadające przeciętnym, standardowym, a nie specyficznym wymaganiom (normom), niewymagające indywidualnego podejścia (tak w piśmie Urzędu Zamówień Publicznych p.t. Nabywanie usług w trybie zapytania o cenę, w którym przywołano również stanowisko Głównej Komisji Orzekającej z orzeczenia z 26 lutego 2001 r., znak sprawy DF/GKO/Odw.-279/471-472/2000).



W piśmiennictwie wskazuje się, że ustalone standardy jakościowe to przede wszystkim powtarzalne parametry techniczne przedmiotu świadczenia (trwałość, wytrzymałość, funkcjonalność, gabaryty itd.) bądź powtarzalne parametry technologiczne lub czynnościowe (przy usługach), chodzi o właściwości przedmiotu świadczenia, które są na tyle znane na rynku, że transakcja nie wymaga rozwiniętego opisu przedmiotu zamówienia i nie należy do transakcji skomplikowanych, jej zawarcie wystarczy poprzedzić przetargiem uproszczonym charakteryzującym się przeciętną konkurencyjnością postępowania. Nie ma przy tym znaczenia, jak doszło do ustalenia tych standardów na rynku (ustabilizowania właściwości przedmiotu), pod wpływem norm i przepisów technicznych, standaryzacji związanej z procesem oceny zgodności, zwyczajów handlowych, prostego naśladownictwa czy w inny sposób, byleby wszędzie na rynku zamawiany przedmiot świadczenia był taki sam pod względem swoich właściwości (por. Ryszard Szostak, Udzielanie zamówienia publicznego w trybie zapytania o cenę, Studia Prawnicze, zeszyt nr 2 (172) 2007 r.; stanowisko przywołane również w uchwale Izby z 17 kwietnia 2009 r., sygn. akt KIO/KU 10/09).



Podobnie w uchwale Izby z 5 października 2011 r. (sygn. akt KIO/KD 75/11) wywiedziono, że ?ustalone standardy jakościowe? to znormalizowane cechy dostaw lub usług, spełniające przeciętne wymagania stawiane dla danego asortymentu (grupy towarowej), dzięki którym nie jest wymagane indywidualne podejście do ich wykonania. Tryb z art. 70 P.z.p. nie może być zatem stosowany do zamawiania dostaw lub usług nietypowych, wymagających szczególnych kwalifikacji bądź wyjątkowego zastosowania.



Z kolei w uchwale Izby z 28 września 2011 r. (sygn. akt KIO/KD 74/11) wskazano, że nie sposób utożsamiać standardów jakościowych ze standardami czy wymaganiami przepisów prawa. Natomiast standardy jakościowe muszą określać istnienie minimalnego akceptowanego rezultatu, jaki świadczona usługa ma zapewnić.



Zwraca się też uwagę na konieczność łącznego rozpatrywania, czy dana dostawa lub usługa jest powszechnie dostępna i ma ustalone standardy jakościowe. W konsekwencji wywiedziono, że tryb zapytania o cenę może być stosowany tylko w odniesieniu do takich dostaw lub usług, których standardy jakościowe nie są ustalane indywidualnie przez zamawiającego, na jego konkretne potrzeby, ale zamawiający zaspokaja swoje potrzeby poprzez nabywanie towarów lub usług ogólnie dostępnych, powszechnie oferowanych, takich jakie są de facto oferowane wszystkim, ewentualnie zainteresowanym ich zakupem (tak w piśmie Urzędu Zamówień Publicznych p.t. Nabywanie usług w trybie zapytania o cenę). Według stanowiska Izby z uchwały z 15 czerwca 2011 r. (sygn. akt KIO/KD 49/11) przyjąć należy, że usługi "powszechnie dostępne ?to takie, które są przez rynek często oferowane, a więc duża jest ich podaż, a przez to nietrudne są do zdobycia. Zakres tego pojęcia ulega jeszcze zawężeniu przez dookreślenie przez ustawodawcę, że chodzi o usługi, które dodatkowo mają ustalone standardy jakościowe. W rezultacie do tej kategorii możemy zaliczyć jedynie usługi, które poprzez swoją powszechność znane są przeciętnemu nabywcy, a przez szeroką dostępność ukształtowany jest przez rynek ich standard, który dla przeciętnego klienta jest łatwy do zdefiniowania. Skoro przeciętny nabywca zna określoną usługę, wie co jest jej przedmiotem i jakie są jej standardy jakościowe, usługi te są powszechnie oferowane, co z kolei oznacza, że popyt na nie jest również wysoki (służą bowiem zapewnieniu realizacji bieżących potrzeb), a tym samym świadczy to o nieskomplikowanym charakterze tych usług.



Odnosząc powyższe rozważania, które skład orzekający Izby w pełni podziela, do tej sprawy, zauważyć należy, że przedmiot zamówienia dotyczy sprzątania pomieszczeń biurowych i terenów zewnętrznych, które powszechnie wskazuje się, jako przykłady usług powszechnie dostępnych o ustalonych standardach jakościowych. Oczywiste jest, że przedmiotem zamówienia są usługi bieżącego użytku, służące zaspokojeniu podstawowej potrzeby, jaką jest utrzymanie obiektów biurowych (wewnątrz i na zewnątrz) i ich bezpośredniego otoczenia w czystości.



Oceny tej nie zmienia okoliczność, że w tym przypadku przedmiot zamówienia obejmuje zagregowane różne czynności mieszczące się w ramach tych usług, co stanowi pożądane uszczegółowienie opisu przedmiotu zamówienia z uwzględnieniem rodzajów obiektów i powierzchni podlegających sprzątaniu i utrzymaniu w czystości występujących u Zamawiającego. Żadna z tych czynności nie wykracza poza to, co powszechnie rozumie się przez sprzątanie obiektów biurowych, wewnątrz i na zewnątrz.



Jednocześnie o każdej z czynności składającej się na przedmiot zamówienia można stwierdzić, że ma ustalony na rynku tego typu usług standard jakościowy, który w tym przypadku sprowadza się do tego, że wiadomo jest, jaki ma być jej rezultat - czysta podłoga, schody, glazura, okna, drzwi, umywalka itd., czy też wypielęgnowane tereny zielone, brak błota, śniegu, lodu i zanieczyszczeń na trenach zewnętrznych.



Zdaniem składu orzekającego Izby zastrzeżenie przez Zamawiającego otwartego katalogu środków czystości, przy których użyciu mają być wykonywane poszczególne czynności, w tym zastrzeżenie ich dostosowania do potrzeb danej placówki, nie powoduje, że usługi objęte przedmiotem zamówienia przestają być standardowe. Brak nawet podstaw do przyjęcia, że te dodatkowe preparaty, służące do wykonywania standardowych czynności określonych w opisie przedmiotu zamówienia, mają mieć charakter niestandardowy.



Zob.  wyrok z dnia 28 listopada 2014 r., KIO 2395/14



Teksty i sygnatury orzeczeń Krajowej Izby Odwoławczej pochodzą z bazy orzeczeń Krajowej Izby Odwoławczej dostępnej na stronie internetowej Urzędu Zamówień Publicznych