Opcje wyszukiwania (Strona 15 z 67)

Ja wcześniej przeczytałem całe orzeczenie i pisałem postawieniu przed Komisją Orzekającą

Oto początkowy fragment tego orzeczenia:

Warszawa, 4 października 2010 r.
GŁÓWNA KOMISJA ORZEKAJĄCA
w Sprawach o Naruszenie
Dyscypliny Finansów Publicznych
Nr akt BDF1/4900/66/73/10/1785
ORZECZENIE
Główna Komisja Orzekająca w Sprawach o Naruszenie Dyscypliny Finansów Publicznych w składzie:
Przewodniczący:    Członek GKO:    Przemysław Szelerski
Członkowie:    Członek GKO:    Tomasz Słaboszowski (ref.)
Członek GKO:    Waldemar Śledzik
Protokolant:    Danuta Gzyra
rozpoznała na rozprawie w dniu 4 października 2010 r., przy udziale Zastępcy Głównego Rzecznika Dyscypliny Finansów Publicznych - Jacka Krawczyka - odwołanie wniesione przez Obwinionego (...) (zam. (...)) - pełniącego w czasie przypisanych mu czynów funkcję Wójta Gminy (...), od orzeczenia Regionalnej Komisji Orzekającej w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych przy Regionalnej Izbie Obrachunkowej w Katowicach z dnia 11 maja 2010 r., sygn. akt: RKO/7101/14/10.
Zaskarżonym orzeczeniem Komisja Orzekająca I instancji uznała Obwinionego (...) winnym (cyt. z sentencji orzeczenia): ?nieumyślnego naruszenia dyscypliny finansów publicznych w myśl art:
?    art. 17 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 17 grudnia 2004 roku o odpowiedzialności za
  naruszenie
dyscypliny finansów publicznych poprzez to że, naruszając przepis art. 95 ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz. U z 2007 r. Nr 223, poz. 1655 z późn. zm.) udzielił zamówienia publicznego nie zamieszczając w Biuletynie Zamówień Publicznych ogłoszenia o udzieleniu zamówienia na roboty dodatkowe przy realizacji zamówienia pn. ?Termomodernizacja wraz z rozbudową i modernizacją źródła ciepła i instalacji grzewczej w budynku Przedszkola Publicznego w (...)? udzielonego umową Nr 80/2008 z dnia 14 sierpnia 2008 r.,

Stosownie do postanowień art. 17 ust.1 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 17 grudnia 2004 r. o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych, jest to naruszenie dyscypliny finansów publicznych.
W przypadku braku zamieszczenia ogłoszenia o udzieleniu zamówienia jest  orzeczenie Głównej Komisji Orzekającej  w Sprawach o Naruszenie Dyscypliny Finansów Publicznych z dnia 4 października 2010 r., sygn. akt BDF1/4900/66/73/10/1785
Jednak z uwagi na znikomą szkodliwość społeczną czynu Komisja Orzekająca może postanowić o odstąpieniu od wymierzenia kary.

Myszy1953 W przypadku gdy przy wymianie stolarki okiennej i drzwiowej nie zmienia się wielkość otworów okiennych luv drzwiowych nie jest to wtedy robota budowlana - stanowisko Głównego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego. Oto to stanowisko:

W sprawie wymiany stolarki okiennej i drzwiowej
  stanowisko GINB zamieszczono 6 grudnia 2007 r.

W związku z pojawiającymi się wątpliwościami dotyczącymi wymiany stolarki okiennej i drzwiowej przedstawiamy następujące stanowisko.

Zgodnie z art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2006r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.), remontem jest wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.
Należy przy tym zauważyć, że ustawa - Prawo budowlane nie definiuje pojęcia ?bieżąca konserwacja". Jednakże biorąc pod uwagę ogólnie przyjęte zasady wiedzy technicznej można uznać, że bieżącą konserwacją są drobne czynności wykonywane na obiektach budowlanych, których celem jest zmniejszenie szybkości zużycia obiektu budowlanego lub jego elementów oraz zapewnienie możliwości ich użytkowania zgodnie z przeznaczeniem.
Z powyższych przepisów wynika, że wymiana stolarki okiennej i drzwiowej w budynku - jeżeli nie następuje ingerencja w obiekt budowlany polegająca np. na zmianie kształtu lub wielkości otworów okiennych lub drzwiowych - nie stanowi robót budowlanych objętych zakresem przedmiotowym powyższej ustawy. Oznacza to, że taką czynność należy rozpatrywać jako zwykłe użytkowanie rzeczy, wynikające z prawa własności. Tym samym, przeprowadzenie takich czynności nie wymaga ani pozwolenia na budowę, ani dokonania zgłoszenia właściwemu miejscowo organowi administracji architektoniczno-budowlanej.
Natomiast w przypadku, gdy wymiana stolarki okiennej lub drzwiowej wiąże się z ingerencją w obiekt budowlany (np. powiększenie otworów drzwiowych lub ich zabudowanie), wówczas może ona wypełniać znamiona remontu lub przebudowy. W takim przypadku roboty budowlane - takie jak remont lub przebudowa - będą wiązały się odpowiednio z dokonaniem zgłoszenia albo wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę.

W wyroku  z dnia 29 października 2009 r., sygn. akt KIO/UZP 1326/09, Krajowa Izba Odwoławcza postanowiła:
"W ocenie Izby, za istotną treść oferty należy przyjąć te zobowiązania wykonawcy, przyjęte w ofercie, które są określone w sposób skonkretyzowany i niezmienny, takiego charakteru nie mają terminy wykonania poszczególnych etapów robót składających się na przedmiot niniejszego zamówienia, gdyż są one zależne od warunków pogodowych, współdziałania zamawiającego w udostępnieniu placu budowy i wywiązania się z realizacji prac przez innego wykonawcę części tej samej inwestycji, warunkujących prowadzenie robót. Jeżeli zamawiający zamierzał nadać charakter wiążący terminom wykonania wyznaczonych etapów robót, winien to przewidzieć wprost w formularzu oferty oraz we wzorze umowy.
Izba podziela pogląd, iż harmonogram robót ma charakter pomocniczy, służący kontrolowaniu postępu prac i rozliczeń, ewentualnie ich koordynacji, jak również umożliwiający zabezpieczenie środków na płatności faktur wykonawcy, pozyskaniu środków zewnętrznych, co jakkolwiek ważne z punktu widzenia interesów zamawiającego, nie kwalifikuje oferty odwołującego do odrzucenia, z uzasadnieniem jej niezgodności z treścią SIWZ, ze względu na stwierdzone odstępstwa od przekazanego wzoru harmonogramu"

Jestem innego zdania niz MIRAS - art. 44 ust. 4 ustawy  z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz.1240 z późn. zm.) stanowi: "jednostki sektora finansów publicznych zawierają umowy, których przedmiotem są usługi, dostawy lub roboty budowlane, na zasadach określonych w przepisach o zamówieniach publicznych, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej".
A zatem jednostka sektora finansów publicznych ma stosować zasady określone w przepisach o zamówieniach publicznych, bez względu na wartość zawieranej umowy (przez przystąpienie czy tez umowy na piśmie).

Zobacz wyrok KIO z dnia 6 maja 2011 r., sygn. akt KIO 869/11

Wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 23 sierpnia 2010 r., sygn. akt  KIO/1722/10: ?Brak ujęcia w kosztorysie ofertowym jednej pozycji oraz zwiększenie ilości obmiarowej w jednej z pozycji kosztorysowej, w zakresie wskazanym przez odwołującego nie stanowił podstawy do odrzucenia oferty tego wykonawcy na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp.? Wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 18 sierpnia 2010 r, sygn.akt KIO/UZP 1642/10: ?Brak ujęcia w kosztorysie ofertowym oddzielnych pozycji w zakresie wskazanym przez odwołującego nie stanowił podstawy do odrzucenia jego oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy." Wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 27 października 2008 r. (KIO/UZP 1105/08): sprzeczność oferty z treścią siwz zachodzi wówczas, gdy przedmiot zaoferowany w ofercie nie odpowiada przedmiotowi zamówienia i rozbieżności te dotyczą istotnych elementów, mających wpływ na kształt przyszłej umowy tj. zakresu przedmiotowego i podmiotowego zobowiązania, przedmiotu świadczonej usługi, warunków płatności, terminów realizacji usługi, wynagrodzenia, oraz istotnych składników przyszłej umowy pomiędzy stronami, ujętych w istotnych postanowieniach umowy mających wiązać strony."

Jest taka opinia dostępna na portalu UZP w zakładce "opnie prawne" - "dotyczace ustawy":
Dopuszczalność zmiany umowy zawartej po przeprowadzeniu postępowania w trybie zamówienia z wolnej ręki.

Stosownie do przepisu art. 4 pkt 4 ustawy z dnia 4 września 2008 r. o zmianie ustawy ? Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 171, poz. 1058), do umów w sprawach zamówień publicznych zawartych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe. A contrario do umów zawartych po dniu wejścia w życie nowelizacji, tj. 24 października 2008 r. stosuje się nowe przepisy odnoszące się do umów. Jednym z takich przepisów jest ? zmieniony podczas ostatniej nowelizacji - art. 144 ust. 1 Pzp, dotyczący dopuszczalności zmiany umowy o zamówienie publiczne. Z  powyższego wynika, iż przepis art. 144 ust. 1 Pzp w nowym brzmieniu będzie miał zastosowanie do wszystkich umów zawartych od dnia 24 października 2008 r. Dla zastosowania tego przepisu nie ma więc znaczenie moment wszczęcia postępowania, po przeprowadzeniu którego została zawarta umowa o zamówienie publiczne. Przepis art. 144 ust. 1 Pzp w nowym brzmieniu będzie miał zastosowanie również do umów zawartych od dnia 24 października 2008 r. po przeprowadzeniu postępowań wszczętych przed tą datą.

Stosownie do brzmienia znowelizowanego od dnia 24 października 2008 r. przepisu art. 144 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych, zwanej dalej ?Pzp?, zakazuje się zmian postanowień zawartej umowy o udzielenie zamówienia publicznego w stosunku do treści oferty, na postawie której dokonano wyboru wykonawcy, chyba że zamawiający przewidział możliwość dokonania takiej zmiany w ogłoszeniu o zamówieniu lub w specyfikacji istotnych warunków zamówienia oraz określił warunki takiej zmiany.

Na podstawie zacytowanego powyżej przepisu zmiana umowy w sprawie udzielenia zamówienia publicznego jest zasadniczo zakazana. W świetle tego przepisu można wymienić dwa wyjątki od tej zasady. Po pierwsze należy podkreślić, iż zakaz, o którym jest mowa w przepisie art. 144 ust. 1 Pzp dotyczy wyłącznie takiej zmiany postanowień umowy o zamówienie publiczne, która jednocześnie stanowiłaby zmianę oferty, na podstawie której dokonano wyboru wykonawcy. A contrario należy więc stwierdzić, iż dopuszczalne są takie zmiany umowy, które nie zmieniałyby postanowień najkorzystniejszej oferty złożonej w postępowaniu przez wykonawcę, z którym następnie została zawarta przedmiotowa umowa. Po drugie dopuszczalna jest zmiana umowy w stosunku do treści oferty, na podstawie której dokonano wyboru wykonawcy, jeżeli są spełnione łącznie dwie następujące przesłanki wymienione w art. 144 ust. 1 Pzp in fine, tj. zamawiający przewidział możliwość dokonania takiej zmiany w ogłoszeniu o zamówieniu lub specyfikacji istotnych warunków zamówienia (przesłanka 1) oraz określił warunki takiej zmiany (przesłanka 2).

W postępowaniach o udzielenie zamówienia publicznego uregulowanych w Pzp występuje zasadniczo oferta oraz ogłoszenie lub specyfikacja istotnych warunków zamówienia. W takich postępowaniach oraz w związku z powyższymi wyjaśnieniami dopuszczalność zmiany umowy na podstawie przepisu art. 144 ust. 1 Pzp nie może budzić wątpliwości. Wyjątkiem od powyższego jest tryb zamówienia z wolnej ręki, w którym nie występuje ogłoszenie oraz specyfikacja istotnych warunków zamówienia, gdyż stosownie do art. 68 ust. 1 Pzp postępowanie w tym trybie wszczynane jest zaproszeniem do negocjacji, a przepisy odnoszące się do specyfikacji istotnych warunków zamówienia nie mają w nim zastosowania. Ponadto z brzmienia art. 66 Pzp można wysnuć wniosek, iż w tym trybie wykonawca nie składa zamawiającemu oferty, ponieważ zamówienie jest udzielane wyłącznie po przeprowadzeniu negocjacji z jednym wykonawcą.

Należy odrzucić pogląd, iż w związku z powyżej wskazanymi odmiennościami zmiana umowy o zamówienie publiczne zawartej po przeprowadzeniu postępowania w trybie z wolnej ręki jest niedopuszczalna. Taki wniosek nie wynika bowiem z brzmienia omawianego przepisu. Jednocześnie nie sposób wskazać racjonalnego uzasadnienia dla stanowiska, iż wyłącznie umowy zawarte po przeprowadzeniu tego trybu nie mogą podlegać zmianie. Stanowią one bowiem umowy w przedmiocie udzielenia zamówienia publicznego, które są zawierane po przeprowadzeniu postępowania o jego udzielenie w trybie przewidzianym w Pzp.

Tryb zamówienia z wolnej ręki charakteryzuje się koniecznością przeprowadzenia przez zamawiającego negocjacji z jednym wykonawcą (art. 66 Pzp), którego zaprasza przekazując informacje niezbędne do przeprowadzenia postępowania, w tym istotne dla stron postanowienia, które zostaną wprowadzone do treści zawieranej umowy w sprawie zamówienia publicznego, ogólne warunki umowy lub wzór umowy (art. 68 ust. 1 Pzp). Nie jest wykluczone złożenie przez wykonawcę oferty w odpowiedzi na zaproszenie do negocjacji. Należy jednak podkreślić, iż w trybie z wolnej ręki umowa o zamówienie publiczne jest zawierana nie w następstwie wyboru (przyjęcia) oferty przez zamawiającego, lecz w następstwie negocjacji zakończonych kompromisem, tj. porozumieniem odnośnie treści planowanej do zawarcia umowy. Wobec powyższego należy stwierdzić, iż art. 144 ust. 1 Pzp nie znajdzie odpowiedniego zastosowania w odniesieniu do zakazu zmiany umowy zawartej po przeprowadzeniu postępowania o udzielenie zamówienia publicznego w trybie z wolnej ręki.

Należy wskazać, iż z uwagi na brak stosownej regulacji w przepisach ustawy Pzp, dotyczącej możliwości zmiany umowy o wykonanie zamówienia publicznego zawartej po przeprowadzeniu postępowania w trybie z wolnej ręki, zastosowanie będzie miał stosownie do brzmienia art. 139 ust. 1 Pzp, zgodnie z którym  do umów w sprawach zamówień publicznych stosuje się przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. ? Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93).

Należy zauważyć, iż podstawową zasadą prawa cywilnego jest zasada swobody umów. Została ona wyrażona w art. 353? Kodeksu cywilnego, zgodnie z nim strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swojego uznania byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiała się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Norma prawna wynikająca z niniejszego przepisu przyznaje podmiotom prawa cywilnego generalną kompetencję do kształtowania stosunków zobowiązaniowych poprzez zawierane pomiędzy tymi podmiotami umowy. Swoboda zawierania umów na postawie art. 353? Kodeksu cywilnego obejmuje zasadniczo swobodę decyzji o samym zawarciu umowy, swobodę wyboru kontrahenta oraz swobodę formy w jakiej umowa ma być zawarta, a także kompetencję do ich zmiany stosownie do woli stron umowy.

Należy jednakże stwierdzić, iż zasadniczo w stosunku do zamówień publicznych zasada ta doznaje znacznego ograniczenia. Po pierwsze zamawiający nie ma swobody w wyborze kontrahenta, z którym podpisze umowę. Po drugie zamawiający nie ma możliwości wyboru formy, w jakiej zostanie zawarta umowa Po trzecie teść umowy o wykonanie zamówienia publicznego musi uwzględniać przepisy Pzp. W ustawie Pzp szczególny sposób została również uregulowana kwestia wprowadzania zmian do umów o wykonanie zamówienia publicznego.

Należy stwierdzić, iż odniesieniu do umów zawartych w następstwie postępowania prowadzonego trybie z wolnej ręki, możliwość ich zmiany każdorazowo należy oceniać z uwzględnieniem przepisu art. 67 ust. 1 ustawy Pzp. Powyższe ograniczenie wynika z faktu, iż przedmiotowe umowy zawarte zostały w reżimie postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, przewidującego szczególne zasady, na jakich powinien opierać się proces ich zawierania. Należy podkreślić, iż na gruncie ustawy Pzp zmiana umów dopuszczalna jest tylko w wyjątkowych okolicznościach, wobec powyższego należy stwierdzić, iż również umowy zawarte z wolnej ręki nie mogą być swobodnie zmieniane. Zatem zasadne jest stwierdzenie, iż w przypadku zmian przedmiotowych w umowie o wykonanie zamówienia publicznego, strony są zobowiązane do oceny czy w stosunku do zawieranych aneksów do umów w dalszym ciągu zachodzą przesłanki uzasadniające zawarcie umowy w trybie z wolnej ręki.

W przypadku tego rodzaju umów zamawiający chcący dokonać jej zmiany będzie zobowiązany do powtórnej analizy okoliczności uzasadniających możliwość skorzystania z trybu zamówienia z wolnej ręki. Zatem w przypadku, gdy zamówienie udzielone zostało na podstawie art. 67 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp, należy ocenić czy w dalszym ciągu zamówienie to może być wykonane tylko i wyłącznie przez jednego wykonawcę z przyczyn wskazanych w pkt. 1 lit. a, b i c powyższego przepisu. Analogicznie w przypadku udzielenia zamówienia z uwagi na okoliczności wskazane w art. 67 ust. 1 pkt 3 ustawy Pzp, należy zbadać czy konieczność zmiany umowy wynika z wyjątkowej sytuacji, której zamawiający nie mógł wcześniej przewidzieć czy konieczność dokonania zamian nie wynika bezpośrednio z winy zamawiającego, czy niezbędne jest natychmiastowe wykonanie prac oraz czy nie można zachować terminów określonych dla wykonania zamówienia w innych trybach przewidzianych ustawą. Zamawiający będzie zobowiązany do analogicznego postępowania również w przypadku zamówień udzielanych z wolnej ręki z uwagi na pozostałe przesłanki określone w art. 67 ustawy Pzp. Stwierdzenie istnienia powyższych przesłanek będzie w tym przypadku warunkowało możliwość zawarcia aneksu do umowy o wykonanie zamówienia z jego dotychczasowym wykonawcą.

Należy stwierdzić, iż procedura powtórnego badania przesłanek wskazanych w art. 67 ust. 1 ustawy Pzp będzie odnosiła się do wszystkich przypadków wprowadzania zmian do umów o wykonanie zamówienia publicznego zawartych w trybie zamówienia z wolnej ręki po nowelizacji ustawy Pzp, która weszła w życie w dniu 24 października 2008 r.

Może to się przyda:
"Stanowisko Ministerstwa Edukacji Narodowej na temat możliwości oraz zasad zatrudniania nauczycieli szkół do realizacji projektów współfinansowanych ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego z dnia 22.05.2009.

Zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze, realizowane w ramach projektów współfinansowanych ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego, występują w przepisach prawa oświatowego ? przede wszystkim w art. 64 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.), w którym zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze wymienia się jako jedną z podstawowych form działalności dydaktyczno-wychowawczej szkoły.
Omawiany rodzaj zajęć figuruje także w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 12 lutego 2002 r. w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych (Dz. U. Nr 15, poz. 142, z późn. zm.). Przepisy cyt. rozporządzenia określają, że zajęcia te mogą być organizowane w ramach zajęć do dyspozycji dyrektora szkoły, przewidzianych w ramowym planie nauczania. Ponadto § 2 ust. 3 tego rozporządzenia upoważnia organ prowadzący szkołę do zwiększenia liczby godzin zajęć edukacyjnych w stosunku do liczby określonej w ramowych planach nauczania, nie więcej jednak niż o 3 godziny tygodniowo dla każdego oddziału w roku szkolnym.
W przypadku dokonania takiego zwiększenia organ prowadzący jest obowiązany zapewnić środki na realizacje zwiększenia liczby godzin zajęć edukacyjnych.
Przenosząc powyżej wskazane regulacje na grunt przedmiotowej sprawy, należy wskazać, że organy prowadzące szkoły, dysponujące środkami z EFS, mogą na podstawie § 2 ust. 3 cyt. rozporządzenia zwiększyć w nich liczbę godzin do dyspozycji dyrektora szkoły z przeznaczeniem na zorganizowanie zajęć dydaktyczno-wyrównawczych, finansując zwiększenie ze środków otrzymanych z EFS.  Dyrektor szkoły przeznaczyłby wówczas zwiększoną liczbę godzin na zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze, powierzając ich prowadzenie nauczycielom zatrudnionym w szkole.
Dla realizacji omawianych zajęć można także zatrudnić w szkole, na podstawie umowy o pracę w niepełnym wymiarze zajęć, nauczyciela innej szkoły lub osobę niebędącą nauczycielem ? zgodnie z art. 7 ust. 1a ustawy o systemie oświaty.

Problemem budzącym najwięcej wątpliwości jest kwestia dopuszczalności zawierania z osobami, które miałyby prowadzić wspomniane zajęcia, umów cywilnoprawnych.

Przepisy ustawy - Karta Nauczyciela nie regulują tej sprawy, zatem stosownie do dyspozycji zawartej w art. 91c ust. 1 tej ustawy należy stosować w tym zakresie przepisy Kodeksu pracy.  Dopuszczalność zawarcia z nauczycielem umowy cywilnoprawnej, której przedmiotem jest prowadzenie zajęć dydaktyczno-wyrównawczych należy oceniać w świetle  zawartego w art. 22 § 12  Kodeksu pracy zakazu zastępowania umowy o pracę umową cywilnoprawną przy zachowaniu warunków wykonywania pracy określonych w § 1 tego artykułu. Dla oceny, czy w danym przypadku dopuszczalne jest zawarcie umowy cywilnoprawnej, istotne są i wymagają każdorazowo ustalenia takie okoliczności jak: sposób wykonywania pracy, zakres podporządkowania i samodzielność osoby ją wykonującej, osobisty charakter zobowiązania tej osoby, odpłatność i sposób określenia wynagrodzenia.
Podstawową cechą stosunku pracy jest ścisła zależność i podporządkowanie pracownika pracodawcy oraz osobisty charakter zobowiązania pracownika (brak możliwości zastąpienia go przez inną wskazaną przez niego osobę).  Praca świadczona w ramach stosunku pracy musi odznaczać się bezwzględnym podporządkowaniem pracownika pracodawcy.

Zdaniem MEN, zawarcie umowy cywilnoprawnej z nauczycielem mającym prowadzić dodatkowe zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze byłoby dopuszczalne w przypadku, gdyby była to umowa właściwa ze względu na jej treść oraz sposób realizacji wynikających z niej praw i obowiązków stron.  Jednocześnie trzeba zauważyć, że interpretowanie treści art. 10 Karty Nauczyciela w ten sposób, że przepis ten jednoznacznie wyklucza możliwość zawarcia umowy cywilnoprawnej, której przedmiotem byłoby prowadzenie określonych zajęć edukacyjnych, jest zbyt rygorystyczne. 
Jeżeli praca związana z prowadzeniem dodatkowych zajęć miałaby być wykonywana w warunkach charakterystycznych dla stosunku pracy, w ramach którego jest wymagana dyspozycyjność osoby wykonującej pracę oraz jej osobiste i organizacyjne podporządkowanie pracodawcy, co oznacza w szczególności podleganie kierownictwu dyrektora szkoły (obowiązek wykonywania poleceń dyrektora szkoły dotyczących sposobu, czasu i miejsca prowadzenia zajęć oraz nadzór dyrektora szkoły nad efektywnością i wynikami nauczania) ? zawarcie umowy cywilnoprawnej nie byłoby dopuszczalne, choćby taka była wola zainteresowanych. A contrario ? zawarcie takiej umowy byłoby dopuszczalne, jeżeli osoba prowadząca zajęcia nie podlegałaby podporządkowaniu pracowniczemu (nie będzie podlegała kierownictwu dyrektora szkoły, w szczególności nie będzie miała obowiązku wykonywania jego poleceń dotyczących sposobu, czasu i miejsca prowadzenia zajęć, a także nie będzie podlegała sprawowanemu przez niego nadzorowi), nie będzie miała obowiązku osobistego świadczenia pracy (np. w razie niemożności przeprowadzenia zajęć będzie mogła we własnym zakresie zapewnić zastąpienie przez inną osobę), ew. będzie dysponowała swobodą co do programu nauczania."
www.men.gov.pl

Zgadzam się z hubalem, że VAT to sprawa wykonawcy. Krajowa Izba Odwoławczas w  wyroku z dnia 6 maja 2011 r., sygn. akt KIO 874/11 zauważyła:
"Zastosowana stawka tego podatku nie wpływa zatem w żaden sposób ani na wynik oceny ofert, ani na ponoszone przez Zamawiającego koszty realizacji zamówienia. Zamawiający, dokonując oceny ofert bierze pod uwagę ceny ofertowe brutto, a więc wykonawca nie może - stosując inną stawkę niż wynikająca z obowiązujących przepisów - wpłynąć na swoją pozycję w rankingu ofert. Zatem fakt zastosowania określonej stawki nie ma wpływu na zachowanie uczciwej konkurencji i równe traktowanie wykonawców. Co więcej, zaoferowana cena brutto wiąże wykonawcę i pozostaje niezmienna w toku realizacji zamówienia, niezależnie od jego rozliczeń z organami podatkowymi, nie stwarza więc żadnego ryzyka po stronie Zamawiającego"