Opcje wyszukiwania (Strona 41 z 67)

Ograniczenie 3 dni dotyczy wyłącznie zamawiającego - art. 85 ust.2 ustawy Pzp A zatem wykonawca może nawet w ostatnim dniu skutecznie złożyć wniosek o przedłużenie TZO

Jednym z możliwych rozwiązań jest  wprowadzenie dodatkowych obowiązków dla nauczycieli akademickich w ramach obowiązującej umowy o pracę na czas realizacji projektu ze środków UE.
Być może pomocne będzie stanowisko MEN z dnia 22 maja 2009 r., które zamieszczam poniżej:
"Stanowisko Ministerstwa Edukacji Narodowej na temat możliwości oraz zasad zatrudniania nauczycieli szkół do realizacji projektów współfinansowanych ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego z dnia 22.05.2009.

Zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze, realizowane w ramach projektów współfinansowanych ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego, występują w przepisach prawa oświatowego ? przede wszystkim w art. 64 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.), w którym zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze wymienia się jako jedną z podstawowych form działalności dydaktyczno-wychowawczej szkoły.
Omawiany rodzaj zajęć figuruje także w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 12 lutego 2002 r. w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych (Dz. U. Nr 15, poz. 142, z późn. zm.). Przepisy cyt. rozporządzenia określają, że zajęcia te mogą być organizowane w ramach zajęć do dyspozycji dyrektora szkoły, przewidzianych w ramowym planie nauczania. Ponadto § 2 ust. 3 tego rozporządzenia upoważnia organ prowadzący szkołę do zwiększenia liczby godzin zajęć edukacyjnych w stosunku do liczby określonej w ramowych planach nauczania, nie więcej jednak niż o 3 godziny tygodniowo dla każdego oddziału w roku szkolnym.
W przypadku dokonania takiego zwiększenia organ prowadzący jest obowiązany zapewnić środki na realizacje zwiększenia liczby godzin zajęć edukacyjnych.
Przenosząc powyżej wskazane regulacje na grunt przedmiotowej sprawy, należy wskazać, że organy prowadzące szkoły, dysponujące środkami z EFS, mogą na podstawie § 2 ust. 3 cyt. rozporządzenia zwiększyć w nich liczbę godzin do dyspozycji dyrektora szkoły z przeznaczeniem na zorganizowanie zajęć dydaktyczno-wyrównawczych, finansując zwiększenie ze środków otrzymanych z EFS.  Dyrektor szkoły przeznaczyłby wówczas zwiększoną liczbę godzin na zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze, powierzając ich prowadzenie nauczycielom zatrudnionym w szkole.
Dla realizacji omawianych zajęć można także zatrudnić w szkole, na podstawie umowy o pracę w niepełnym wymiarze zajęć, nauczyciela innej szkoły lub osobę niebędącą nauczycielem ? zgodnie z art. 7 ust. 1a ustawy o systemie oświaty.

Problemem budzącym najwięcej wątpliwości jest kwestia dopuszczalności zawierania z osobami, które miałyby prowadzić wspomniane zajęcia, umów cywilnoprawnych.

Przepisy ustawy - Karta Nauczyciela nie regulują tej sprawy, zatem stosownie do dyspozycji zawartej w art. 91c ust. 1 tej ustawy należy stosować w tym zakresie przepisy Kodeksu pracy.  Dopuszczalność zawarcia z nauczycielem umowy cywilnoprawnej, której przedmiotem jest prowadzenie zajęć dydaktyczno-wyrównawczych należy oceniać w świetle  zawartego w art. 22 § 12  Kodeksu pracy zakazu zastępowania umowy o pracę umową cywilnoprawną przy zachowaniu warunków wykonywania pracy określonych w § 1 tego artykułu. Dla oceny, czy w danym przypadku dopuszczalne jest zawarcie umowy cywilnoprawnej, istotne są i wymagają każdorazowo ustalenia takie okoliczności jak: sposób wykonywania pracy, zakres podporządkowania i samodzielność osoby ją wykonującej, osobisty charakter zobowiązania tej osoby, odpłatność i sposób określenia wynagrodzenia.
Podstawową cechą stosunku pracy jest ścisła zależność i podporządkowanie pracownika pracodawcy oraz osobisty charakter zobowiązania pracownika (brak możliwości zastąpienia go przez inną wskazaną przez niego osobę).  Praca świadczona w ramach stosunku pracy musi odznaczać się bezwzględnym podporządkowaniem pracownika pracodawcy.

Zdaniem MEN, zawarcie umowy cywilnoprawnej z nauczycielem mającym prowadzić dodatkowe zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze byłoby dopuszczalne w przypadku, gdyby była to umowa właściwa ze względu na jej treść oraz sposób realizacji wynikających z niej praw i obowiązków stron.  Jednocześnie trzeba zauważyć, że interpretowanie treści art. 10 Karty Nauczyciela w ten sposób, że przepis ten jednoznacznie wyklucza możliwość zawarcia umowy cywilnoprawnej, której przedmiotem byłoby prowadzenie określonych zajęć edukacyjnych, jest zbyt rygorystyczne. 
Jeżeli praca związana z prowadzeniem dodatkowych zajęć miałaby być wykonywana w warunkach charakterystycznych dla stosunku pracy, w ramach którego jest wymagana dyspozycyjność osoby wykonującej pracę oraz jej osobiste i organizacyjne podporządkowanie pracodawcy, co oznacza w szczególności podleganie kierownictwu dyrektora szkoły (obowiązek wykonywania poleceń dyrektora szkoły dotyczących sposobu, czasu i miejsca prowadzenia zajęć oraz nadzór dyrektora szkoły nad efektywnością i wynikami nauczania) ? zawarcie umowy cywilnoprawnej nie byłoby dopuszczalne, choćby taka była wola zainteresowanych. A contrario ? zawarcie takiej umowy byłoby dopuszczalne, jeżeli osoba prowadząca zajęcia nie podlegałaby podporządkowaniu pracowniczemu (nie będzie podlegała kierownictwu dyrektora szkoły, w szczególności nie będzie miała obowiązku wykonywania jego poleceń dotyczących sposobu, czasu i miejsca prowadzenia zajęć, a także nie będzie podlegała sprawowanemu przez niego nadzorowi), nie będzie miała obowiązku osobistego świadczenia pracy (np. w razie niemożności przeprowadzenia zajęć będzie mogła we własnym zakresie zapewnić zastąpienie przez inną osobę), ew. będzie dysponowała swobodą co do programu nauczania."

Moim zdaniem nie. Nie są to bowiem produkty typowe, charakteryzujące się małym stopniem złożoności, łatwo dające się porównać np. pod względem jakości, funkcjonalności, czy też posiadanych parametrów, z innymi produktami.

Może byłbym zainteresowany. Jestem mieszkańcem Pabianic . Zamówieniami publicznymi zajmuję się od 1994 r. W tym okresie przez 14 lat zajmowałem się przygotowaniem i przeprowadzaniem postępowań o udzielenie zamówień publicznych jako zamawiający. Od 2 lat współpracuję z różnymi wykonawcami z terenu miasta Łodzi i terenu Powiatu Pabianickiego. Ukończyłem wiele szkoleń z zakresu zamówień publicznych, od 6 lat prowadzę samodzielnie szkolenia z zamówień publicznych na terenie kraju, piszę też artykuły  do czasopism fachowych - "Przetargi publiczne" i "Zamówienia Publiczne Doradca". Jestem członkiem Ogółnopolskiego Stowarzyszenia Konsultantów Zamówień Publicznych.

Ja zdaję sobie w pełni sprawę, że zawalił zamawiający, ale pytam czy działanie zaproponowane przez Hubala jest w pełni zgodne z obowiązującymi przepisami i czy to działanie spotka się ze zrozumieniem odpowiednich organów kontrolnych ?

Robota dodatkowa to nie to samo co zamówienie dodatkowe.
PRACE DODATKOWE A ZAMÓWIENIA DODATKOWE
         Czy pojęcie ?prace dodatkowe? (roboty dodatkowe) jest tożsame z pojęciem ?zamówienia dodatkowe? ?
         Nie. Są to dwie różne kwestie. Przypomnijmy zatem, czym jest zamówienie dodatkowe. Jest to zamówienie, którego przedmiot wykracza poza opis przedmiotu zamówienia zawarty w Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia na zamówienie podstawowe. Zamówienie dodatkowe to nowe zamówienie, którego udzielamy w trybie zamówienia z wolnej ręki przy zachowaniu procedury  wynikającej z ustawy ? Prawo zamówień publicznych (dalej: ?ustawa Pzp?).
        Zgodnie z art. 67 ust.1 pkt 5 ustawy Pzp zamawiający może udzielić zamówienia z wolnej ręki dotychczasowemu wykonawcy usług lub robót budowlanych zamówień dodatkowych, nieobjętych zamówieniem podstawowym i nieprzekraczających łącznie 50 % wartości realizowanego zamówienia, niezbędnych do jego prawidłowego wykonania, których wykonanie stało się konieczne na skutek sytuacji niemożliwej wcześniej do przewidzenia, jeżeli:
   a) z przyczyn technicznych lub gospodarczych oddzielenie zamówienia dodatkowego od
       zamówienia podstawowego wymagałoby poniesienia niewspółmiernie wysokich kosztów
       lub
   b) wykonanie zamówienia podstawowego jest uzależnione od wykonania zamówienia
       dodatkowego;
       Pojęcie ?prace dodatkowe? (roboty dodatkowe) nie zostało określone w ustawie Pzp. Pojęcie to jest natomiast zdefiniowane w art. 630  Kodeksu cywilnego.

Art. 630 Kc
§ 1. Jeżeli w toku wykonywania dzieła zajdzie konieczność przeprowadzenia prac, które nie
       były przewidziane w zestawieniu prac planowanych będących podstawą obliczenia
       wynagrodzenia kosztorysowego, a zestawienie sporządził zamawiający, przyjmujący
       zamówienie może żądać odpowiedniego podwyższenia umówionego wynagrodzenia.
       Jeżeli zestawienie planowanych prac sporządził przyjmujący zamówienie, może on żądać
       podwyższenia wynagrodzenia tylko wtedy, gdy mimo zachowania należytej staranności
       nie mógł przewidzieć konieczności prac dodatkowych.
§ 2. Przyjmujący zamówienie nie może żądać podwyższenia wynagrodzenia, jeżeli wykonał
       prace dodatkowe bez uzyskania zgody zamawiającego.

        Warto w tym miejscu przypomnieć, że Kodeks cywilny zawiera przepisy ogólne, w stosunku do których ustawa Pzp stanowi lex specjalis. W zakresie nieuregulowanych w przepisach ustawy Pzp do czynności podejmowanych przez zamawiającego i wykonawców należy stosować wprost (a nie jedynie odpowiednio) przepisy Kodeksu cywilnego. Tak wypowiedział się również Sąd Okręgowy w Warszawie w wyroku z dnia 20 stycznia 2004 r., sygn. akt V Ca 2344/03: ?Nie budzi żadnych wątpliwości, że ustawa o zamówieniach publicznych (wyrok został wydany pod rządami ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych ale zachowujący swoją aktualność również w nowym stanie prawnym), będąca w przeważającej części aktem funkcjonalnym (proceduralnym) nie tylko nie wyłącza stosowania przepisów Kodeksu cywilnego, ale wręcz nakazuje je stosować?. Wynika to z art. 14 ustawy Pzp, który stanowi że:

Art. 14 Pzp
Do czynności podejmowanych przez zamawiającego i wyko?nawców w postępowaniu o udzielenie zamówienia stosuje się przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.), jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej.

       Artykuł 14 ustawy Pzp jest jednym z najważniejszych przepisów ustawy Pzp z punktu widzenia praktyki udzielania zamówień publicznych. Artykuł 14 ustawy Pzp jest przepisem ?domykającym? system zamówień publicznych, gdyż w przypadku nieznalezienia (jak to ma miejsce w przypadku prac dodatkowych) odpowiedzi na wątpliwości prawne na gruncie ustawy Pzp, mamy uprawnienie oraz obowiązek korzystania z regulacji zawartych w Kodeksie cywilnym. Regulacja zawarta w art. 14 ustawy Pzp stanowi wyraz tego, że system zamówień publicznych jest częścią prawa cywilnego. Zarówno czynności dokonywane w toku postępowania, jak i umowy będące rezultatem postępowania, mają charakter cywilnoprawny. Dlatego też w pełni uzasadnione jest odniesienie do Kodeksu cywilnego w sprawach nieuregulowanych w ustawie Pzp. W przypadku wystąpienia, w ramach udzielonego zamówienia publicznego, prac dodatkowych należy, moim zdaniem, bezwzględnie stosować postanowienia art. 630 Kodeksu cywilnego.
Prace dodatkowe to roboty, które nie wykraczają poza opis przedmiotu zamówienia (niektórzy komentatorzy ustawy Pzp, z uwagi na  zapis art. 140 ust. 3 Pzp, uważają, że są to roboty, które nie wykraczają poza określenie przedmiotu zamówienia zawarte w SIWZ) zawarty w SIWZ.

Zastępca burmistrza może być  pracownikiem, któremu kierownik zamawiającego powierzy  na piśmie wykonanie zastrzeżonych dla siebie czynności.

Oczywiście.

Są różne szkoły - otwocka i falenicka. Otwocka mówi, że nie koniecznie. Natomiast falenicka że koniecznie.
Nie wynika to wprost z jakichkolowiek przepisów.

Oczywiście że tak. Wynika to z definicji wykonawcy zawartej w art. 2 pkt 11 ustawy Pzp.

Moim zdaniem tak.
Jeśli w trakcie budowy należy zrezygnować z niektórych pozycji kosztorysu na korzyść innych rozwiązań, to można zlecić wykonanie takich robót, ale w ściśle określonych okolicznościach.
Tego typu zamówienie będzie mieć z kolei charakter tzw. robót zamiennych, które ze swej istoty nie mogą rozszerzać przedmiotu zamówienia i mogą być wprowadzone aneksem do umowy, wyłącznie po spełnieniu warunków określonych w przepisie art. 144 ust.1 ustawy ? Prawo zamówień publicznych.
Art. 144. 1. Zakazuje się istotnych zmian postanowień zawartej umowy w stosunku do treści oferty, na podstawie której dokonano wyboru wykonawcy, chyba że zamawiający przewidział możliwość dokonania takiej zmiany w ogłoszeniu o za?mówieniu lub w specyfikacji istotnych warunków zamówienia oraz określił warunki takiej zmiany.?;
              2. Zmiana umowy dokonana z naruszeniem przepisu ust. 1 jest nieważna.

Pojęcie robót zamiennych nie zostało określone ani w prawie budowlanym, ani też w żadnym innym akcie prawnym. Jednakże w literaturze wykształcił się pogląd, zgodnie z którym roboty zamienne to takie, które nie powodują wykroczenia poza przedmiot zamówienia, a jedynie następuje np. zamiana sposobu wykonania jakiegoś elementu robót. W takim przypadku zamawiający zmienia jedynie sposób wykonania elementu robót, nie zwiększając parametrów inwestycji i nie wykraczając poza ilości materiałów określone w dokumentacjach technicznych.
Podobnie należy ocenić sytuację, w której wykonawca zaproponował w ofercie zastosowanie materiałów budowlanych o parametrach określonych w dokumentacjach technicznych, jednakże w trakcie budowy z uzasadnionych względów należy użyć innego równoważnego materiału spełniającego warunki określone w specyfikacjach technicznych.
Pamiętać trzeba, że uwzględnienie robót zamiennych w trakcie realizowanej inwestycji może nastąpić na podstawie pisemnej zmiany umowy o zamówienie publiczne (aneks do umowy).
Jednakże ich wprowadzenie do umowy w sprawie zamówienia publicznego  możliwe jest wyłącznie po spełnieniu przesłanek wynikających z art. 144 ust.1 Pzp.
Stwierdzić należy, że zmiana dokonana w sposób sprzeczny z cytowanym przepisem art. 144 ust.1 Pzp jest nieważna z mocy prawa.

79342200 - 5 Usługi w zakresie promocji