Opcje wyszukiwania (Strona 5 z 67)

Jest wreszcie zmiana rozporządzenia w sprawie wzorów ogłoszen.
W dniu 1 marca 2013 r w Dzienniku Ustaw pod poz. 279 zostało opublikowanie ropzporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 28 lutego 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wzorów ogłoszeń zamieszczanych w Biuletynie Zamówień Publicznych

Fragment opinii UZP
Przepis art. 15 ust. 4 pkt 1 i 2 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji ogranicza możliwość sposobu wyboru najkorzystniejszej oferty. Co prawda w dalszym ciągu, zamawiający ma do wyboru dwa sposoby oceny ofert, jednakże w wypadku zastosowania w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego na dostawę bonów wyłącznie kryterium ceny przy wyborze najkorzystniejszej oferty, zamawiający musi liczyć się z koniecznością unieważnienia postępowania, z uwagi na wpłynięcie identycznych pod względem cenowym ofert. Żądanie w tym wypadku przez zamawiającego, na podstawie art. 91 ust. 5 ustawy, złożenia ofert dodatkowych jest bezprzedmiotowe, skoro wykonawcy nie mogą przedstawić innej ceny ofertowej. Postępowanie takie będzie musiało zostać unieważnione na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 7 ustawy - Prawo zamówień publicznych. Biorąc powyższe pod uwagę, nie jest właściwe zastosowanie kryterium ceny - jako jedynego kryterium oceny ofert, w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego na dostawę bonów. Tym samym, wydaje się za niewskazane korzystanie przez zamawiającego z trybu zapytanie o cenę oraz aukcji elektronicznej, w których jedynym kryterium oceny ofert może być cena.
Reasumując, ze względu na konieczność wyboru jednej oferty zamawiający organizując postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na dostawę bonów w jednym z trybów określonych przez ustawę - Prawo zamówień publicznych powinien określić w specyfikacji istotnych warunków zamówienia (ogłoszeniu, zaproszeniu do składania ofert), także inne niż cena, kryteria jakimi będzie się kierował przy wyborze najkorzystniejszej oferty. Zastosowane kryteria muszą mieć charakter przedmiotowy (art. 91 ust. 3 ustawy) i powinny odnosić się do tych elementów, które mogą różnicować poszczególne oferty. Wprawdzie określenie kryteriów oceny ofert jest uprawnieniem zamawiającego i ma charakter indywidualny, przykładowo można jednak wskazać, iż jednym z kryteriów oceny ofert może być np. liczba punktów w których można będzie realizować bony towarowe lub długość terminu realizacji oferowanych bonów. Zastosowanie jednego z ww. kryteriów jako kryterium oceny ofert w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego na dostawę bonów spowoduje porównywalność ofert; co się z tym wiąże uchroni zamawiającego przed koniecznością unieważnienia postępowania.

Wyrok KIO z dnia 7 maja 2010 r., sygn. akt KIO/UZP 708/10
W odniesieniu natomiast do zaświadczenia właściwego oddziału ZUS stwierdzić należy, że spółka  cywilna jest  pracodawcą w  rozumieniu  art.   3  kodeksu  pracy Zatem  w razie zatrudniania   pracowników   dokonuje   ona   zgłoszenia   pracowników   do   ubezpieczenia społecznego i odprowadza należne składki.
Wspólnicy   spółki   cywilnej   mogą  samodzielnie   odprowadzać   swoje   składki   ZUS,   w indywidualnych przypadkach może uczynić to również spółka.
Zatem wymaganie złożenia zaświadczenia lub zaświadczeń wystawionych przez właściwy  oddział ZUS przez wspólników lub przez spółkę cywilną konkretyzuje się w zależności od okoliczności danego przypadku - tzn. faktu zatrudniania pracowników lub zgłaszania do ubezpieczenia osób i odprowadzania składki z innych tytułów (umów cywilnoprawnych) oraz dokonywania lub nie wymienionych czynności w odniesieniu do wspólników.
Żądanie złożenia zaświadczeń wystawionych przez właściwy oddział ZUS na wspólników i spółkę może, ale nie musi, być zasadne. Zamawiający prowadzać postępowanie nie dokonał takiego  ustalenia,   nie  nastąpiło  ono  również w toku  postępowania  odwoławczego  - odwołujących się reprezentował wyłącznie pełnomocnik.
Wskazać jednak należy, że nawet ewentualne ustalenie, że wystarczającym dokumentem jest  zaświadczenie  właściwego   oddziału   ZUS  wystawionego   na   spółkę   cywilną,   nie przyniosło by rezultatu w postaci uwzględnienia odwołania.

Chciałem zwrócić uwagę, że tekst rozporządzenia z dnia 19 lutego 2013 r. w sprawie rodzajów dokumentów, jakich moze żądać zamawiający od wykonawcy, oraz form, w jakich te dokumenty mogą być składane (Dz. U. z 2013 r. poz. 231) różni się od tekstu z dnia 5 lutego 2013 r., do którego komentarz został zamieszczony w "Informatorze UZP" Nr 2 /2013. W opublikowanym rozporządzeniu nie ma już. np mowy o zaświadczeniach ( w rozumieniu Kpa) a tylko o poświadczeniach. Jest jeszcze kilka innych istotnych zmian. Radzę porównać teksty obu dokumentów (projekty z 5 lutego br i rozporządzenia z 19 lutego br.). Czyżby UZP zamieszczając w dniu 12 lutego br  komentarz w "Informatorze UZP" Nr 2/2013 (Informator UZP Nr 2/2013 został wydany 12 lutego 2013 r.) nie znał tekstu rozporządzenia wydawanego w dniu 19 lutego 2013 r. To jest chyba tylko możliwe w UZP.

Jak z poyższych postów wynika - to jest masakra. Stąd te wyrazy współczucia. Ja nie mam z tym problemu bo jestem już na emeryturze.

Ma sie te swoje kontakty a najlepiej korzystać ze strony: www.rcl.gov.pl

Ale z tej opini wynika, że dostawa i montaż dzwigu będzie dostawą a nie rb

W dniu 29 sierpnia 2012 r.wysłałem do Departamentu Prawnego UZP następujące pytanie:
                                                                                                 
Czy w aktualnym stanie prawnym, Zamawiający w postępowaniach określonych w art. 26 ust.1  ustawy żąda, a w postępowaniach określonych w art. 26 ust.2 zamawiający może żądać od wykonawcy będącego osobą fizyczną prowadzącą działalność na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG), aktualnego odpisu z tej ewidencji wystawionego nie wcześniej niż 6 miesięcy przed upływem terminu składania wniosków o dopuszczenie do udziału w postępowaniu o udzielenie zamówienia albo składania ofert ?

Włodzimierz Dzierżanowski w artykule ?Osoba fizyczna wykonawcą? opublikowanym w Nr 5/2012 miesięcznika ?Przetargi publiczne? (str. 8-13) stwierdził:
? Całkowicie odmiennie wygląda na?tomiast sytuacja osoby fizycznej pro?wadzącej działalność gospodarczą. Od 1 stycznia br., zgodnie z art. 25 ust. 1 pkt 14 ustawy o swobodzie dzia?łalności gospodarczej (dalej: usdg), dane o upadłości takiego przedsiębior?cy są dostępne w Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej. Ewiden?cja ta jest rejestrem w rozumieniu § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie dokumentów. Jednocześnie usdg musi być w tym kontekście uznana ?za od?rębny przepis wymagający wpisu do re?jestru?. Tym samym osoba fizyczna prowadząca działalność podlega wpi?sowi do rejestru z mocy prawa. Dane w tym rejestrze dotyczą upadłości, tak więc wymagany jest odpis z rejestru w przypadku zamówień, w których za?mawiający żąda takiego odpisu od wy?konawców prowadzących działalność w innych formach prawnych. Odstąpie?nie od tego żądania w przypadku osób fizycznych - przedsiębiorców - prowa?dziłoby do rażącego naruszenia zasady równego traktowania, co nie ma miej?sca w przypadku osób nieprowadzących takiej działalności, gdyż żądanie od nich odpisu z rejestru jest niewyko?nalne z racji braku rejestru?.

Przywołany art. 25 ust.1 pkt 15 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej stanowi:
?Art. 25 .1 Wpisowi do CEIDG podlegają:
14) informacja o ogłoszeniu upadłości z możliwością zawarcia układu, o ogłoszeniu upadłości obejmującej likwidację majątku dłużnika, zmianie postanowienia o ogłoszeniu upadłości z możliwością zawarcia układu na postanowienie o ogłoszeniu upadłości obejmującej likwidację majątku dłużnika i zakończeniu tego postępowania?;

Przyjmując powyższą interpretację Pana Włodzimierza Dzierżanowskiego, należy stwierdzić, że ostatnia część zapisu § 2 ust.1 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2009 r. w sprawie rodzajów dokumentów, jakich może żądać zamawiający od wykonawcy, oraz form, w jakich te dokumenty mogą być składane (Dz. U. Nr 226, poz. 1817) a która ma następujące brzmienie: ? a w stosunku do osób fizycznych oświadczenie w zakresie art. 24 ust.1 pkt 2 ustawy?, dotyczyć będzie wyłącznie wykonawców będących osobami fizycznymi, które nie podlegają wpisom do rejestrów prowadzonych na podstawie odrębnych przepisów (np. do rejestru przedsiębiorców, wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, ale również na podstawie wpisu do rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz publicznych zakładów opieki zdrowotnej).
Oświadczenie takie, moim zdaniem, może np. złożyć sprzątaczka składająca ofertę jako wykonawca w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego na utrzymanie czystości we wskazanych pomieszczeniach zamawiającego.
Proszę zatem o jednoznaczne ustosunkowanie się do powyższego stanowiska Pana Włodzimierza Dzierżanowskiego oraz mojej interpretacji tego stanowiska.

Jak do tej pory, pomimo monitu, brak odpowiedzi.

A może zapisać w opisie przedmiotu zamówienia tak:
Przedmiotem zamówienia jest   dostawa oleju opałowego  w ilości minimalnej 70.000 litrów a w ilości maksymalnej 90.000 litrów do kotłowni olejowych zlokalizowanych w .............................., cyklicznie w okresie  od dnia  1 stycznia 2013 r. do:
a)    dnia 31 grudnia 2013 roku, lub
b)    do chwili zrealizowania przez Wykonawcę dostawy 90.000 litrów oleju opałowego, lub
c)    do chwili zrealizowania przez Wykonawcę dostaw oleju opałowego, za łączne wynagrodzenie  brutto do  kwoty określonej w § 5 ust.1 wzoru umowy określonego w § 38 niniejszej SIWZ.

Wszystko zależy od stosownych zapisów w SIWZ, w tym przede wszyskim we wzorze umowy. Dla przykładu  wyrok KIO z dnia 26 listopada 2009 r., sygn akt KIO/UZP 1622/09"
"Izba uznała natomiast trafność zarzutu odwołującego Canon Polska Sp. z o. o., iż niedopuszczalne było zaoferowanie ceny za szkolenie osób przeznaczonych do obsługi urządzenia w kwocie ?0? (zero złotych) brutto. Mimo, że do porównania cen ofert, będą przyjmowane ceny całkowite podane w formularzu ofertowym, to należy mieć na uwadze, iż zarówno cena za dostawę i montaż urządzenia, jak i odrębnie wymagana cena za szkolenie, zgodnie z cytowanymi wcześniej postanowieniami zaakceptowanego wzoru umowy mają służyć do rozliczeń stron umowy w oparciu o wystawione faktury, po protokolarnym potwierdzeniu wykonania dostawy i osobno szkolenia. Za realizację usługi szkoleniowej w § 6 ust. 3 i 4 zamawiający przewidział odrębne wynagrodzenie podane w formularzu oferty, płatne na podstawie osobnej faktury, po protokolarnym stwierdzeniu wykonania usługi szkoleniowej. Zatem cena za szkolenia ma charakter ceny przyjmowanej do rozliczeń i jako taka stanowi istotną treść oferty, gdyż zawarta jest w umowie o realizację zamówienia, jako jej essentialia negotii. Ponadto należy mieć na uwadze, że zgodnie z art. 2 pkt 13 przez zamówienia publiczne należy rozumieć umowy odpłatne zawierane pomiędzy wykonawcą a zamawiającym między innymi na dostawy i usługi. Zarówno odnośne postanowienia SIWZ, jak i postanowienia umowy przytaczane wyżej, mówią o cenie za szkolenia. Zatem z odesłania wynikającego z art. 2 pkt 1 ustawy Pzp do art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050 ze zm.) wynika, że za cenę należy przyjmować, wartość jaką kupujący jest zobowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę, wyrażoną w jednostkach pieniężnych. W cenie uwzględnia się podatek VAT i podatek akcyzowy jeżeli sprzedaż lub usługa jest obciążona tym podatkiem. Bez wątpliwości polski system monetarny, nie przewiduje jednostek pieniężnych o nominale ?0? (zero złotych). Cena powinna być wyrażona w złotych i w groszach. Gdyby zamawiający żądał jedynie skosztorysowania dostawy wraz z towarzyszącymi usługami, a wymagane byłoby wyłącznie podanie jednej cena całkowitej, wówczas wykonawca mógłby w tak sporządzonym kosztorysie przyjąć jako element kalkulacyjny ceny oferty wartość ?0? za szkolenia, ujmując rzeczywiste koszty ponoszone na dany zakres świadczenia w innym elemencie kalkulacji ceny oferty. Zamawiający wyjaśnił, iż w sposób zamierzony wymagał podania odrębnej ceny za szkolenia, gdyż wynika to z odmiennych źródeł finansowania zakupu samego urządzenia oraz odmiennych środków przeznaczanych na przeprowadzanie szkoleń.
Z oczywistych względów Izba podziela pogląd, iż przeprowadzanie szkoleń, o których mowa w § 1 wzoru umowy, tj. przeszkolenie w siedzibie zamawiającego po zainstalowaniu i uruchomieniu systemu minimum 6 pracowników, przez minimum 5 dni roboczych, przez minimum 5 godzin z wydaniem certyfikatów, wiąże się dla wykonawcy z ponoszeniem określonych kosztów, które możliwe były do wyliczenia i podania odrębnej ceny, jak wymagał zamawiający w dokumentacji przetargowej. Dodatkowo w wyjaśnieniach z 10 września 2009 r., zamawiający wymagał, aby każda z 6 osób była szkolona osobno przez minimum 5 dni i minimum 5 godzin. W przypadku gdy pracownik nie otrzyma certyfikatu, zostanie przeszkolony powtórnie na koszt wykonawcy. Powyższe dowodzi, iż zamawiający przywiązuje dużą wagę do przeprowadzenia szkoleń, pozwalających pracownikom nabyć umiejętności do obsługi urządzenia w pełnym zakresie wykorzystania jego możliwych funkcji. Skoro cena za szkolenia nie została podana, to w przypadku nie wywiązania się przez wykonawcę z tego zakresu zobowiązania, brak będzie podstaw do potrącenia z ceny za urządzenie wartości niezrealizowanych szkoleń.
W ocenie Izby, nie ma jednak postaw do czynienia zarzutów wykonawcy Xerox Polska Sp. z o. o., iż przedstawienie ceny za szkolenia w wysokości ?0? (zero złotych) stanowi czyn nieuczciwej konkurencji. Izba przyjęła za wiarygodne wyjaśnienia przystępującego Xerox Polska Sp. z o. o., iż standardowo wlicza ceny szkoleń w wartość dostawy urządzenia. Odwołujący Canon Polska Sp. z o. o. nie wykazał, ażeby sposób określenia ceny za usługi szkoleniowe w ofercie wybranego wykonawcy, miał na celu utrudnianie innym przedsiębiorcom dostępu do rynku, co w myśl art. 15 ust. 1 ustawy z 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. Nr 153, poz. 1503 ze zm.), jest nieodzownym warunkiem uznania takiego działania za stanowiącego czyn nieuczciwej konkurencji. Odwołujący nie twierdził i nie wykazał, iż za cenę podaną w ofercie Xerox Polska Sp. z o.o. wykonanie całości zamówienia nie jest możliwe. Nie zachodzi inna sytuacja przewidziana w przepisach art. 5 -14 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji".

W poprzednim moim poście dane dotyczącee emisji spalin dane się poprzesuwały po wysłaniu. Są one dostępne po wpisaniu do wyszukiwarki hasła EURO 5 i na Wikipedii są dwie tabele - do samochodów z silnikiem beznynowym i dla samochodów z silnikiem wysokoprężnym. Przepraszam ale to jest tak, jak kopiuje się tabele.

Może się przyda  poniższe stanowiko MEN:

Stanowisko Ministerstwa Edukacji Narodowej na temat możliwości oraz zasad zatrudniania nauczycieli szkół do realizacji projektów współfinansowanych ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego (z maja 2009)
Dodany: 3 września 2009, uaktualniony: 3 września 2009
Zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze, realizowane w ramach projektów współfinansowanych ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego, występują w przepisach prawa oświatowego ? przede wszystkim w art. 64 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.), w którym zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze wymienia się jako jedną z podstawowych form działalności dydaktyczno-wychowawczej szkoły.
Omawiany rodzaj zajęć figuruje także w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 12 lutego 2002 r. w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych (Dz. U. Nr 15, poz. 142, z późn. zm.). Przepisy cyt. rozporządzenia określają, że zajęcia te mogą być organizowane w ramach zajęć do dyspozycji dyrektora szkoły, przewidzianych w ramowym planie nauczania. Ponadto § 2 ust. 3 tego rozporządzenia upoważnia organ prowadzący szkołę do zwiększenia liczby godzin zajęć edukacyjnych w stosunku do liczby określonej w ramowych planach nauczania, nie więcej jednak niż o 3 godziny tygodniowo dla każdego oddziału w roku szkolnym.
W przypadku dokonania takiego zwiększenia organ prowadzący jest obowiązany zapewnić środki na realizacje zwiększenia liczby godzin zajęć edukacyjnych.
Przenosząc powyżej wskazane regulacje na grunt przedmiotowej sprawy, należy wskazać, że organy prowadzące szkoły, dysponujące środkami z EFS, mogą na podstawie § 2 ust. 3 cyt. rozporządzenia zwiększyć w nich liczbę godzin do dyspozycji dyrektora szkoły z przeznaczeniem na zorganizowanie zajęć dydaktyczno-wyrównawczych, finansując zwiększenie ze środków otrzymanych z EFS.  Dyrektor szkoły przeznaczyłby wówczas zwiększoną liczbę godzin na zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze, powierzając ich prowadzenie nauczycielom zatrudnionym w szkole.
Dla realizacji omawianych zajęć można także zatrudnić w szkole, na podstawie umowy o pracę w niepełnym wymiarze zajęć, nauczyciela innej szkoły lub osobę niebędącą nauczycielem ? zgodnie z art. 7 ust. 1a ustawy o systemie oświaty.
Problemem budzącym najwięcej wątpliwości jest kwestia dopuszczalności zawierania z osobami, które miałyby prowadzić wspomniane zajęcia, umów cywilnoprawnych.
Przepisy ustawy - Karta Nauczyciela nie regulują tej sprawy, zatem stosownie do dyspozycji zawartej w art. 91c ust. 1 tej ustawy należy stosować w tym zakresie przepisy Kodeksu pracy.  Dopuszczalność zawarcia z nauczycielem umowy cywilnoprawnej, której przedmiotem jest prowadzenie zajęć dydaktyczno-wyrównawczych należy oceniać w świetle  zawartego w art. 22 § 12  Kodeksu pracy zakazu zastępowania umowy o pracę umową cywilnoprawną przy zachowaniu warunków wykonywania pracy określonych w § 1 tego artykułu. Dla oceny, czy w danym przypadku dopuszczalne jest zawarcie umowy cywilnoprawnej, istotne są i wymagają każdorazowo ustalenia takie okoliczności jak: sposób wykonywania pracy, zakres podporządkowania i samodzielność osoby ją wykonującej, osobisty charakter zobowiązania tej osoby, odpłatność i sposób określenia wynagrodzenia.
Podstawową cechą stosunku pracy jest ścisła zależność i podporządkowanie pracownika pracodawcy oraz osobisty charakter zobowiązania pracownika (brak możliwości zastąpienia go przez inną wskazaną przez niego osobę).  Praca świadczona w ramach stosunku pracy musi odznaczać się bezwzględnym podporządkowaniem pracownika pracodawcy.
Zdaniem MEN, zawarcie umowy cywilnoprawnej z nauczycielem mającym prowadzić dodatkowe zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze byłoby dopuszczalne w przypadku, gdyby była to umowa właściwa ze względu na jej treść oraz sposób realizacji wynikających z niej praw i obowiązków stron.  Jednocześnie trzeba zauważyć, że interpretowanie treści art. 10 Karty Nauczyciela w ten sposób, że przepis ten jednoznacznie wyklucza możliwość zawarcia umowy cywilnoprawnej, której przedmiotem byłoby prowadzenie określonych zajęć edukacyjnych, jest zbyt rygorystyczne.
Jeżeli praca związana z prowadzeniem dodatkowych zajęć miałaby być wykonywana w warunkach charakterystycznych dla stosunku pracy, w ramach którego jest wymagana dyspozycyjność osoby wykonującej pracę oraz jej osobiste i organizacyjne podporządkowanie pracodawcy, co oznacza w szczególności podleganie kierownictwu dyrektora szkoły (obowiązek wykonywania poleceń dyrektora szkoły dotyczących sposobu, czasu i miejsca prowadzenia zajęć oraz nadzór dyrektora szkoły nad efektywnością i wynikami nauczania) ? zawarcie umowy cywilnoprawnej nie byłoby dopuszczalne, choćby taka była wola zainteresowanych. A contrario ? zawarcie takiej umowy byłoby dopuszczalne, jeżeli osoba prowadząca zajęcia nie podlegałaby podporządkowaniu pracowniczemu (nie będzie podlegała kierownictwu dyrektora szkoły, w szczególności nie będzie miała obowiązku wykonywania jego poleceń dotyczących sposobu, czasu i miejsca prowadzenia zajęć, a także nie będzie podlegała sprawowanemu przez niego nadzorowi), nie będzie miała obowiązku osobistego świadczenia pracy (np. w razie niemożności przeprowadzenia zajęć będzie mogła we własnym zakresie zapewnić zastąpienie przez inną osobę), ew. będzie dysponowała swobodą co do programu nauczania.
www.men.gov.pl ? zakładka prawo oświatowe